56 (216)

Mwiąautm dła mat ruuiŁuwri

Trwałym dokumentem troskliwości najwyższej magistratu ry edukacyjnej o rozwój oświaty ludowej jest wydawnictwo podręczników przeznaczonych dla szkół parafialnych. Tch ukazanie się mogło dopiero w pełni zrealizować ducha reformy Komisji na polu oświatowym. Książki te - to: Elementarz dla szkół parafialnych oraz Powinności nauczyciela C. Piramowicza.

W roku 1785. w drukarni Szkoły Głównej Koronnej w Krakowie, ukazał się Elementarz dla szkół parafialnych narodowych, zawierający naukę pisania, czytania. rachunków, naukę obyczajową oraz katechizm po-1 ciątkowy z ministra nturą. Dzieje pracy nad tym pod-1 ręcznikiem aą świadectwem poszukiwania własnych I rozwiązań i liczenia się z tradycją, obrazem trudności I obiektywnych i dowodem wkładu pracy Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych w dzieło oświaty ludowej.

Projekt napisania „książki elementarnej” pojawił się I 10 grudnia 1773 r. w związku z przygotowaniem pro- I graniu nauczania. Prezes Massalski zwrócił się w tej I sprawie do Popławskiego jako do najwybitniejszego I rzecznika oświaty ludu. Rzecz utknęła jednak na mar-1 twym punkcie. Ponowna inicjatywa napisania elementarza wyszła od Ignacego Potockiego na zebraniu To-1 warzystwa do Ksiąg Elementarnych (10 grudnia 1776 r.), a w lutym następnego roku przypomniał ją prezes I J Massalski. Od tego momentu sprawie opracowania elementarza poświęcono trzydzieści kilka sesji, na których toczyły się dyskusje nad projektem i fragmentami gotowych prac. Trwało to około 9 lat, z przerwą w latach osiemdziesiątych, kiedy Towarzystwo do Ksiąg Elementarnych zajęte było układaniem projektu Ustaw.

W opóźnieniu wyników odegrała niewątpliwie pewną rolę nieprzychylna dla postępowych dążeń atmosfera

elementAbz

OL A SZKÓL PARAFHALS tCB S A KO OOIP TC aM.

Z A W 1 E RA1ĄCY

1. NAUKH pisaniA i czytania.

u. KATECHIZM.

HI. NAUKI? OBYCZAIOWĄ.

IV. NAUKĘ RACHUNKÓW.

ffZl

YW&Z!\£ TCLZ

KRAK O W I R ,₇S5-^w Orahmi S/Xoijr Giównćy Euroóaćj.

Elementarz dla szkół parafialnych narodowych