5 (245)

Minimalizuje utratę krwi natychmiastowa ewakuacja chorego z miejsca wypadku i przewiezienie go do szpitala w którym zostanie ustalona i zaopatrzone źródło krwawienia.

Przed podejmowaniem decyzji kiedy i ile przetoczyć krwi i jej składników należy kierować się stanem klinicznym chorego i wynikami badań analitycznych.

Pojawienie się u chorego objawów niedotlenienia: ból w klatce piersiowej, duszność spoczynkowa, omdlenia, utrata przytomności są wskazaniami do leczenia krwią.

Przetaczamy składniki:

-koncentraty krinek czerwonych- KKCZ -osocześwieżo mrożone - FFP -koncentraty krwinek płytkowych- KKP

-ludzki rekombinowany czynnik VII (NovoSewen NovoNordisk A/S)- stosowany przy masywnych zaburzeniach krzepnięcia.

Ustalenie rozległości rany metoda testu otwartej dłoni i pieści.

1.    Małe rany- powierzchnia obrażenia mniejsza od powierzchni dłoni- utrata bardzo rzadko dochodzi do 20% OKK, zwykle jest to ok. 10% OKK.

2.    Rany średnich rozmiarów- powierzchnia obrażeń przekracza rozmiar jednej dłoni, ale nie jest większa od rozmiaru dwóch dłoni, jest to utrata ok. 30% OKK.

3.    Duże rany- o powierzchni większej niż trzy dłonie chorego nie przekraczającej jednak powierzchni pięciu dłoni- przeciętna utrata krwi ok. 40%.

4.    Rany bardzo dużych rozmiarów- o powierzchni większej niż pięć dłoni chorego, utrata krwi bardzo znaczna ok. 50% OKK.

Lekarz jest odpowiedzialny za:

•    Ustalanie wskazań do przetoczenia

•    Wypełnienie i złożenie podpisanego zamówienia na krew i jej składniki

•    Poinformowanie pacjenta o ryzyku i korzyściach transfuzji

•    Identyfikacji biorcy i kontrolę dokumentacji przed przetoczeniem

•    Zabieg przetoczenia

•    Prawidłowe udokumentowanie zabiegu przetoczenia

•    Sporządzanie raportów o zdarzeniach związanych z przetoczeniem

Pielęgniarka jest odpowiedzialna za:

•    Czynności związane pobraniem próbek krwi w celu wykonania badań serologicznych

•    Wydanie wypełnionego i podpisanego przez lekarza zamówienia na krew

•    Identyfikację biorcy i kontrolę dokumentacji przed przetoczeniem- na zlecenie lekarza

•    Informowanie lekarza o objawach występujących u pac jęta w trakcie i po przetoczeniu krwi i jej składnika

Pobieranie próbek krwi na badania immunohematologiczne

Od dorosłego chorego pobiera się co najmniej 8ml krwi żylnej, natomiast od niemowląt I małych dzieci od 2-5ml do suchej probówki jednorazowego użytku, zaopatrzonej w etykietę.

Bezpośrednio po pobraniu krwi w obecności pac jęta wpisuje się na etykiecie: nazwisko(drukowanymi literami), imię i datę urodzenia lub pesel. Dane te uzyskuje się od chorego, a jeśli jest to niemożliwe, dane należy przepisać z karty gorączkowej lub historii choroby lub identyfikatora jeśli jest stosowany. Na etykiecie wpisuje się także datę i godzinę pobrania próbki.

W przypadku braku danych personalnych chorego, na etykiecie i na skierowaniu do badania należy wpisać symbol NN oraz numer księgi głównej i numer księgi oddziałowej.

Po pobraniu krwi osoba pobierająca sprawdza czy dane na skierowaniu są zgodne z danymi na etykiecie probówki i składa czytelny podpis na skierowaniu.

Pobrana próbka krwi jest dostarczana niezwłocznie do pracowni serologii transfuzjologicznej wraz ze skierowaniem na badanie.

Dopuszcza się pobranie krwi na wersenian sodu (EDTA) od noworodków, niemowląt i małych dzieci oraz chorych z niedokrwistością autoimmunohemoiityczną.

Badania immunohematologiczne przed przetoczeniem krwi obejmują

1.    Określenie grupy krwi z układu ABO i antygenu D z układu Rh.

2.    Wykrywanie przeciwciał odpornościowych do antygenów krwinek czerwonych w pośrednim teście antyglobulinowym i w teście enzymatycznym.

3.    Wykonianie próby zgodności.

4.    W przypadku przetaczania FFP i KKP konieczne 2-krotne oznaczanie grup krwi.

Wcześniejsze wykrycie przeciwciał ułatwia dobranie krwi do przetaczania zwłaszcza w przypadkach nagłych.

10