7. Atraw*.4hmw.\i«V«.ił^u<fi>«'
unx % <- c i moi o. c i* wsc m *w
Dla uproszczenia mówi się krótko „dojrzewanie" zamiast wiązanie i twardnienie cementu. rozumiejąc, ze dany cement musi być w tym celu zarobiony wodą. a zatem w rzeczywistości zagadnienie dotyczy zaczynu cementowego. Zasada procesu dojrzewania zaczynu jest taka sama dla wszystkich cementów zawierających klinkier portlandzki. Podobnie przebiegają również zjawiska struktuiotwórcze. Różnice polegają tylko na szybkości i kolejności procesów wynikających z różnicy składu chemicznego cementów i zastosowanych domieszek Większe różnice w zakresie reakcji chemicznych i rodzajów tworzących się minerałów występują w cemencie ekspansywnym i glinowym, wykonywanych nic z klinkieru portlandzkiego.
Opisany poniżej, w uproszczeniu, proces dojrzewania zaczynu z cementu portlandzkiego można zatem bez większych błędów uznać za proces wszystkich cementów, w skład których wchodzi klinkier cementu portlandzkiego W opisie procesu dojrzewania uwzględniono przede wszystkim te momenty, które konieczne są dla zrozumienia obowiązującego postępowania przy projektowaniu, wykonywaniu i eksploatacji betonu. Trzeba tutaj dodać, że kiedy mówić się będzie o procesie dojrzewania betonów, to proces ten będzie identyczny jak w zaczynach. Można zatem stwierdzić, ze tzw. twardnienie betonu polega na twardnieniu zaczynu cementowego zawartego pomiędzy ziarnami kruszywa w betonie. Towarzyszy jednak temu bardzo istotne nowe zjawisko, a mianowicie łączenie się {przyklejanie, adhezja) zaczynu z powierzchnią ziaren kruszywa.
Spośród kilku teorii wiązania cementu portlandzkiego jako najbardziej uzasadnioną przyjmuje się teorię krystaliczno-kołoidalną. Jest ona jak gdyby wypadkową wcześniejszych teorii: krystalicznej i koloidalnej.
Główną ideą teorii kiystaliczno-koloidalncj jest przyjęcie, żc stwardniały zaczyn stanowi niejednorodny układ krystalicznych i żelowych (bezpostaciowych) produktów hydratacji minerałów cementu. W każdym razie taki układ obserwowany jest w skali mikro - rvs. 3.2.
3.2. Szlil zaczynu cementowego; jasne foremne miejsca, to kryształy, pozostała powierzchnia, to koloidalny żel CSH oraz relikty ziaren cementowych