68 (16)

Rys 66 Zależność współczynnika siły nośnej od typu profilu i wydłużenia a) profil symetryczny, b) profil symetryczny z klapą

b)

Rys 67 l 'kłady potrójnych piet* stabilizacyjnych: a) szeregowy, b) wachlarzowy

Płetwy osadzone są na obrotowych czopach, sprzęgniętych z siłownikami. Sygnały nastaw siłowników wysyłane są z układu sterowania wyposażonego w mikroprocesor lub komputer, przetwarzający dane napływające z mierników przyspieszeń i kąta przechyłu statku. Oś obrotu płetwy znajduje się w pobliżu punktów zerowych momentów skręcających, stąd moment wytwarzany przez siłownik, potrzebny do obrotu płetwy jest niewielki - służy on głównie do pokonania momentów tarcia spoczynkowego w łożyskach czopów i w uszczelnieniach.

a)

Rys 68 Sposoby zabezpieczania płetw stabilizacyjnych przed uszkodzeniem w trakcie pływania statku na płytkich akwenach: a) płetwa składana nożycowa do wnęki w kadłubie, b) płetwa wciągana do wnętrza statku

Energia konieczna do wytworzenia momentu stabilizacyjnego czerpana jest z energii kinetycznej ruchu statku. Przedstawia to wykres pracy płetwy w przepływie rzeczywistej, lepkiej cieczy (rys. 64). Na profilu płetwy , prócz siły nośnej, powstaje siła oporu (opór), której składowa w kierunku ruchu statku ma niezerową wartość.

Dodatkowo występuje również składowa wzdłużna siły nośnej, skierowana przeciwnie do kierunku ruchu statku. Wymienione składowe wzdłużne sił indukowanych pracą płetwy tworzą dodatkowy opór kadłuba statku, który musi zostać pokonany pracą układu napędowego jednostki. Przy stałym naporze wytwarzanym przez napęd, statek z pracującymi płetwami stabilizacyjnymi płynie wolniej niż ta sama jednostka nie używająca płetw .

Płetwy wykonywane są jako chowane do wnętrza kadłuba - pozwala to uchronić je przed uszkodzeniami podczas żeglugi statku na płytkich akwenach i w wąskich kanałach. Płetwy mogą być składane nożyco-wo lub wciągane w kadłub (rys. 68).

101