68 (88)

Rozdział XIII

Kamienne grady i bryły lodu.

Jednym z najbardziej niezwykłych fenomenów, czy toż do-mniemanych fenomenów, który klasyfikuje sig jako należący do ogródka parapsychologii, jest ciskanie kamieniami, znano jako jcdon z typowych przejawów tzw. poltorgoista, czyli obecności i działalności złośliwego, nieprzyjemnego ducha. Choć koncepcja złośliwych duchów wydaje sig hyć dziwaczna, absurdalna i trudna do asymilacji, musimy tu o nig zahaczyć, gdyż niektóre z posiadanych przez nas danych świadczą właśnie o ich działalności.

A oto kilka przykładów dotyczących kamieni, któro rzucono albo które spadły z jakiegoś niewiadomogo miejsca na niewiol-kg, dokładnie ograniczona przestrzeń na Ziemi. Otwórzmy zatem londyński „Times" z 27 kwietnia 1872 r. Czytamy w nim, że od godziny czwartej po południu do wpół do dwunastej w nocy ostatniego czwartku dwa domy przy Revordy Rond w Bermondsey znajdowały sig pod gradom kamieni i innych pocisków, wyrzucanych z jakiejś niewidzialnej, niemożliwej do odkrycia kryjówki. Dwoje dzieci odniosło obrażenia, wybito zostały wszystkie okna w tych budynkach, zniszczeniu uległo także szereg przedmiotów i mebli znajdujących się wownatrz. 1 chociaż w trakcie bombardowania pojawiły sig znaczno siły policji, któro roztoczyły kontrolę nad całym sąsiadującym z nieszczęsnymi budynkami torenem, nikt nie potrafił wytropić kierunku, skąd ciskano kamienie.

Były też „inne pociski”, któro komplikują tu dodatkowo cała sprawę, jeśli jednak wyrażenie to oznacza puszki po konserwach i stare kapcie i jeśli przyjmiemy, żo kierunek mógł być odkryty, gdyby tylko komuś wpadło do głowy obserwować niebo nad rzeczonymi budynkami...

1’atrzcio, patrzcio, posuwamy się coraz śmielej.

Londyński „Times” z 10 września 1041 r. donosi, żo w pewnym domu, należącym do pani Charton, a stojącym przy Sutton

I.nne w Cliiswick, jakaś nieznana siła powybijała wszystkie okna. Wysiłki, które podjęto, by wyśledzić i ująć sprawcę, społ-zly na niczym. Hył to dom wolno stojący, otoczony wysokim morom, bez innych budynków w najbliższym sąsiedztwie. Wezwano oczywiście policję. Jednakże w czasie, gdy konstabl razem z mieszkańcami domu stanął na straży, szyby z okien nie przestały wylatywać „tak z przodu, jak i z tylu budynku".

Czy to nie jedna z tycłi błądzących po Morzu Suporsargasso-wym wysp, zatrzymujących się czasem na dłużej w jednym miejscu? Atmosferyczne zaburzenia, które docierają tam czasem, porywają różno przedmioty i zrzucają jo prosto na Ziemię, na jakieś miejsce o bardzo ograniczonych rozmiarach.

Suporsargassowo Morze i plażo jego pływających wysp, skąd jak przypuszczam - spadają czasem okrągło kamienie. Woźmy miejscowość Wolvorliampton w Anglii. W czerwcu 18G0 r. podczas gwałtownego sztormu spadło tam tyle małych czarnych kamieni, że trzeba jo było z niektórych miejsc usuwać szuflami („ba Science Pour Tour", 5-264).

Wielka liczba małych, czarnych kamieni spadła również w Birmingham podczas gwałtownej burzy, która przeszła nad tym miastem w sierpniu 1858 r. Według relacji opublikowanej w „Report of the Britisli Association" (1864-34) kamienie te były podobno do bazaltowych otoczaków, spotykanych w okolicach Birmingham. Kamienie opisywane jako „wygładzono przez wodę otoczaki" spadły również w miejscowości Palestyna, w stanie Teksas 6 lipca 1888 r. W tym przypadku, według opinii autorów opisujących zjawisko, kamieniu „należały do formacji skalnych, które nie występują w okolicach Palestyny" (lak pisał W. II. Perry, sierżant Korpusu Sygnałowego w „Monthly Woal ber Roviow", lipiec 1888).

Podobne doniesienie ze stanu Illinois; „Znaczna ilość kamieni o dziwnej formacji i szczególnych kształtach spadła w miejscowości Hillshoro w czasie szalejącego tornado, 18 maja 1883 r. Kamieni takich nie spotyka się w tych okolicach („Monthly Wo-■il hor Roviow", maj 1883).

(Maczaki z ponadziomskich plaż i otoczaki ziemskie, uno-n/oiio przez trąby powietrzne, tak się mieszają w tych przykładach, że chociaż to intoresujące dowiadywać się o padających nieba kamieniach szczogólnego kształtu, lepiej nie przywiązywać do nich zbyt wiolo uwagi i zająć się takimi zjawiskami, któ-m m| w dalszym ciągu związano z Morzem Suporsargassowym, nie grozi im jodnak żadne pomieszanie.