6

żiących, wadą ich jest złe przewodnictwo cieplne piasku oraz trudność w wępMtefijjS temperatury.

4.    Na maszynkach elektrycznych.

2.    Suszenie substancji chemicznych.

Polega na usuwaniu wilgoci z substancji kosztem doprowadzonego ciepła Metody suszenia substancji:

1 na powietrzu - suszymy substancje niehigroskopijne oraz substancje stałe zanieczyszczone cieczami łatwo lotnymi; rozkładamy substancje creoko 'a bibule lub w naczyniach o dużej średnicy, w trakcie suszenia substancje mieszamy.

2.    w eksykatorach - suszymy substancje higroskopijne szczególnie tek® oo ulegają rozkładowi w wyższych temperaturach

3 w suszarce elektrycznej (temperatura 90-140 °C) - suszymy substanc.% feStare nie ulegają rozkładowi w wyższych temperaturach

3. Prażenie

Polega na ogrzewaniu w wysokiej temperaturze substancji uprzednio wysuszoną Podczas prażenia substancja traci wszystkie składniki lotne i bardzo często liiąga różnym przemianom chemicznym np. CaCCH rozpada się na CaO i CO* r"3zene przeprowadza się w wysokich temperaturach ok.-. 1000°C do 1200°C Substancje prażoną umieszcza się najczęściej w tyglu porcelanowym

Proces prażenia przeprowadza się najpierw w płomieniach palnika a następnie | specjalnych    piecach    muflowych    z    termoreguiaąą

4 Rozpuszczanie

Jest to proces mieszania cząsteczek substancji rozpuszczanej i rozpuszczam*3 & wyniku czego otrzymujemy roztwór.

5.    Strącanie osadu

Ma na celu wyodrębnienie badanego składnika w postaci trudno rozpuszczanego osadu za pomocą odczynnika strącającego. Podczas strącania musimy r - : • takie warunki, aby otrzymać osad krystaliczny dający się dobrze odsączyć i zawierający jak najmniej zanieczyszczeń.

Technika strącania osadu:

1    Przed przystąpieniem do analizy należy przygotować sprzęt i odczynniki do strącania osadu zgodnie z przepisami.

2    Strącanie przeprowadzać w roztworze stosunkowo rozcieńczonym ale unikać nadmiaru rozcieńczenia.

3.    Jeżeli przepis nie podaje temperatury najczęściej strąca się na gorące unikając wrzenia ponieważ osad ulega rozdrobnieniu.

4.    Odczynnik strącający dodajemy powoli porcjami podczas ciągłego mieszania (tworzą się większe kryształy)

5    Po strąceniu i opadnięciu osadu na dno należy przeprowadzić próbę na całkowite strącanie osadu ( czynnikiem strącającym)

6    Osad krystaliczny należy przed sączeniem odstawić na jakiś czas. aby osad uległ zestarzeniu,

7    Sączymy osad i dokładnie przemywamy go.

6.    Dekantacja

Polega na odstawieniu naczynia z zawiesiną w celu opadnięcia osadu oraz na delikatnym zlaniu roztworu znad osadu. Poprzedza ono często sączenie

7.    Sączenie

Polega na oddzieleniu osadu od roztworu przy użyciu przegrody z porowatego materiału Można w tym celu zastosować bibułę filtracyjną.

Oprócz bibuły stosuje się tygle szklane lub lejki z porowatym dnem lub z płytka ze spieczonego szkła o odpowiedniej wielkości porów.