Dyrektywa Aten to Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 22.f§.2005 w sprawie zasadniczych wy magań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem i wymaganiami bezpieczeństwa dla maszyn umieszczanych na ry nkach Unii Europejskiej i na rynki Polski.
Określa ona: %
- ujednolicenie przepisów prawnych państ\V członkowskich, dotyczących urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem (dyrektywa z 23.03.1994)
- minimalne wy magania mające na celu poprawę stanu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników potencjalnie narażonych na ryzyko spowodowane atmosferami wybuchowymi (dyrektywa z dnia 16.12.1999)
Gorące powietrze, płomienie i gorące gazy, iskry mechaniczne, urządzenia elektryczne, prądy błądzące, elektryczność statyczna, uderzenie pioruna, fale elektromagnetyczne, promieniowanie jonizujące, ultradźwięki, sprężenie adiabatyczne i tale uderzeniowe, reakcje egzotermiczne (samozapłonem pyłów).
1. Przemysł chemiczny - procesy chemiczne mogą powodować różnorodne mieszaniny wybuchowe
2. Składowiska odpadów - powstają biogazy gdy są słabo wentylowane tunele
3. Recykling odpadów - przetwarzanie opakowań po palnych gazach
4. Dostawy gazów - gdy następuje wypływ gazów z instalacji
5. Przemysł drzewny - przy obróbce drewna powstają pyły . które mogą tworzyć mieszaniny wybuchowe w filtrach i silosach
6. Malarnie - farby , rozpuszczalniki zmieszane z powietrzem są przyczyną atmosfer wybuchowych
7. Rolnictwo - instalacje do produkcji biogazu
3. Obróbka metali - powstające pyły- zdolne do wy buchu
9. Przemysł spożywczy - transport i magazynowanie ziarna , cukru , mąki
! 0. Przemy sł farmaceutyczny - alkohole używane jako rozpuszczalniki
11. Rafinerie - przerabiane węglowodory- mogą tworzyć atmosferę wybuchową
12. Przemysł energetyczny - grube sortymenty węgla , które nie tworzą mieszanin wybuchowych z powietrzem mogą być przetwarzane w pyły' tworzące z powietrzem wybuchowe mieszaniny pyłowo - powietrzne.
Strefa zagrożenia wybuchem to przestrzeń w której może występować mieszanina substancji palnych z powietrzem lub innymi gazami utleniającymi o stężeniu zawartym między' DGW i GGW.
Wykaz i charaktery-styka materiałów tworzących atmosferę potencjalnie wy buchową - nazwa, lotność, temperatura zapłonu, samozapłonu).
Strefa 0: przestrzeń, w której gazowa atmosfera wybuchowa występuje ciągle lub w długich okresach Przykłady:
strefy 0 występują w zasadzie tylko wewnątrz pojemników, albo instalacji (zbiorniki, parowniki, naczynia reakcyjne itp.), mogą one również wystąpić w pobliżu odpowietrzników lub innych otworów Strefa 1: przestrzeń, w której pojawienie się gazowej atmosfery wybuchowej jest prawdopodobne w warunkach normalnej pracy
Przykłady : strefy- 1 mogą obejmować najbliższe sąsiedztwo strefy 0; najbliższe sąsiedztwo otworów doprowadzających; najbliższy obszar wokół niewłaściwie uszczelnionych elementów łączeniowych, np. w pompach i zaworach; w określonych warunkach wnętrza urządzeń zaliczanych normalnie do strefy 0
Strefa 2: przestrzeń, w której w warunkach normalnej pracy nie jest prawdopodobne pojawienie się gazowej atmosfery wybuchowej, a jeżeli pojawi się ona rzeczy-wiście, to może tak się stać tylko rzadko
i tylko na krótki okres
Przykład: strefy 2 mogą obejmować miejsca otaczające strefy 0 i 1; miejsca, gdzie
prawdopodobieństwo przypadkowej emisji gazów jest bardzo niskie.