Praw osób zatrzymanych, Dostępu do sądów, Prawa do sprawiedliwego procesu w rozsądnym terminie, Podsłuchów telefonicznych, Imigracji, wydalania i ekstradycji, Ustawodawstwa o stosunkach homoseksualnych, Ustawodawstwa o aborcji, Wolności prasy oraz rozgłośni radiowych i telewizyjnych, Działalności związkowej i przymusowej przynależności do związku zawodowego, Prawa własności, ustawodawstwa dotyczącego zabudowy i czynszów, Zakaz działalności partii politycznych, Działalności politycznej cudzoziemców, Odpowiedzialności państwa za działania militarne za granicą
Celem rozszerzenia gwarantowanych praw i usprawnienia toku postępowania. Europejska Konwencja Praw Człowieka jest systematycznie uzupełniana i wzbogacana. Wzrost liczby skarg i ich zawiłości oraz rozszerzenia członkostwa Rady Europy spowodowały konieczność nowelizacji postępowania Obowiązujący od 1 listopada 1998 roku, nowy protokół do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, powołał, w miejsce dotychczasowego systemu kontroli jednolity stały Trybunał. Zgodnie z pierwotnym systemem skargi były najpierw rozpatrywane przez Europejską Komisję Praw Człowieka, która decydowała o ich dopuszczalności. Jeśli skarga została uznana za dopuszczalną Komisja w Strasburgu oferowała stroną konfliktu swoją pomoc zmierzającą do polubownego uregulowania sprawy. W przypadku niepowodzenia jej działań, Komisja ustalała takty i formułowała opinię, określając czy nastąpiło naruszenie praw lub nie. Następnie sprawa mogła być wniesiona do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu. Trybunał wydawał ostateczne orzeczenia, wiążące zainteresowane państwa. Trybunał mógł też przyznać skarżącemu, który wygrał proces odszkodowanie i zwrot poniesionych kosztów. Zarówno Trybunał, jak i Komisja nie były instytucjami urzędującymi na stałe. Rozpatrywanie spraw odbywało się na regularnie zwoływanych sesjach. Sprawy, które nie zostały wniesione do Trybunału były rozstrzygane przez Komitet Ministrów. Podobnie jak orzeczenia Trybunału, decyzje Komitetu Ministrów miały charakter ostateczny i wiążący. Komitet Ministrów czuwał również nad wykonywaniem orzeczeń Trybunału i własnych decyzji.
Polska wobec ETPC: ^
Polacy mają prawo wnoszenia skarg do ETPC od 1993 roku. Polskim sędziom w ETPC lufc Jerzy Makarczyk. ^
Komitet MinistrówRE:
Polskim przedstawicielem jest Krzysztof Kocel.
May-November 2002 - Lusembourg chairs the Committee of Ministers: At the end of the Committee of Mmisters' session in Vilnius, Luxembourg took over the chairmanship of the Council of Europe's executive. Lydie Polfer, the countrys Deputy Prime Minister and Minister for Foreign Affairs, took the opportunity to present her priorities.
COMPOSITION OF THE COURT
M. Luzius WILDHABER, prćsident/President (Suisse/Swiss) M. Lech GARLICKI (Polonais/Polish)