74 (83)

Otrzymywanie triszczawianochromianu(III) potasu

Sól tę otrzymuje się działając dwuchromianem(VI) potasu na roztwór kwasu szczawiowego i szczawianu potasu. Reakcja przebiega zgodnie z równaniem:

Otrzymywanie triszczawianochromianu(III) potasu

Do reakcji zarówno szczawian potasu, jak i kwas szczawiowy bierze się w niewielkim nadmiarze.

Sprzęt:

Zlewka na 600 cm³ Moździerz porcelanowy

Odczynniki:

Dwuchromian(VI) potasu — 9,5 g Szczawian potasu 11,5 g

Zestaw do sączenia pod zmniejszonym ciś- Kwas szczawiowy krystaliczny — 27,5 g nicniem

Lejek sitowy lub z płytką z porowatego szkła nr /

Zestaw do ogrzewania Bagietka szklana

Wykonanie:

Pod sprawnie działającym wyciągiem laboratoryjnym, w moździerzu porcelanowym sproszkować na drobny proszek 9,5 g dwuchromia-nu(VI) potasu. Czynność tę należy wykonać w rękawiczkach ochronnych, gdyż dwuchromian(VI) potasu jest silną trucizną. Następnie, w szerokiej zlewce o poj. 600 cm³ rozpuścić w 400 cm³ wody 11,5 g szczawianu potasu oraz 27,5 g krystalicznego kwasu szczawiowego (H₂C,0₄-2H₂0). Do otrzymanego roztworu dodawać małymi porcjami, stale mieszając, sproszkowany K₂Cr₂0₇. Podczas dodawania dwu-chromianu(VI) zachodzi burzliwa reakcja i roztwór rozgrzewa się. Po zakończeniu reakcji roztwór odparować do małej objętości (do początku krystalizacji) i pozostawić w chłodnym miejscu do wykrystalizowania.

Wydzielone kryształy barwy ciemnozielonej o niebieskiej opalizacji odsączyć na sitowym lejku pod zmniejszonym ciśnieniem, przepłukać kilkoma cm³ wody, a następnie alkoholu etylowego. Po czym zdjąć z sączka i wysuszyć na powietrzu w temperaturze nie wyższej niż 30°C. Suchy preparat zważyć i obliczyć wydajność w stosunku do ilości użytego dwuchromianu(YI) potasu.

Tetrajodortęcian(II) srebra Ag₂[HgI₄]

Tetrajodortęcian(II) srebra jest trudno rozpuszczalną w wodzie solą kompleksową, barwy złocistożółtej. Ogrzewana do temperatury 150°C rozkłada się na jodek srebra i jodek rtęci(II). Preparat jest trujący.

Otrzymywanie tetrajodortęcianu(II) srebra

Tetrajodortęcian(II) srebra otrzymuje się w postaci drobno krystalicznego proszku przez strącanie z roztworu tetrajodortęcianu(II) potasu roztworem azotanu(V) srebra.

Reakcję prowadzi się w dwóch etapach. Początkowo z jodku rtęci(II) i jodku potasu otrzymuje się tetrajodortęcian(II) potasu dobrze rozpuszczalny w wodzie:

Hgl₂ + 2KI -> K₂[HgI₄], a następnie tetrajodortęcian(II) srebra:

K₂[HgI₄] + 2AgN0₃ - Ag₂[HgI₄] + 2KNO_a.

Sprzęt:

Zlewka na 100 cm³

2 zlewki na 50 cm³

Cylinder miarowy na 25 cm³

Zestaw do sączenia

Wkraplacz

Bagietka szklana

Statyw

Łapa

Probówki

Palnik

Odczynniki:

Jodek rtęci(II) — 4,5 g Jodek potasu — 3,3 g Azotan(V) srebra — 3,4 g

Wykonanie:

W zlewce na 100 cm³ rozpuścić w 25 cm³ wody 4,5 g jodku rtęci(II) i 33 g jodku potasu. Roztwór przesączyć. Do otrzymanego tetrajodo-rtęcianu(ll) potasu wkraplać, ciągle mieszając, 25 cm³ roztworu zawierającego 3,4 g AgN0₃. Powstały osad odsączyć, przemyć wodą i suszyć w temperaturze 100°C.

Po wysuszeniu zważyć i obliczyć wydajność w stosunku do użytego Hgl₂.

145