75

121. Antoni Xiężopolski

122. Roman Podoski

123. Karol Wątorek

124. Albert Czeczott

125. Adam Langrod

126. Seweryn Andrzejewski

nictwo samodzielnego Referatu Doświadczalnego Ministerstwa Kolei Żelaznych. Opracował i zastosował słynną w świecie „polską metodę” badania parowozów, która została przyjęta przez niektóre koleje europejskie. Prof. Czeczott wykładał na Politechnice Warszawskiej budowę parowozów, wychowując liczną kadrę wysokiej klasy specjalistów w dziedzinie budowy taboru kolejowego.

Prof. dr inż. Alfred Langrod (1876—1968), absolwent Politechniki Wiedeńskiej, wybitny specjalista w zakresie budowy i utrzymania taboru kolejowego. W 1919 roku w Ministerstwie Kolei Żelaznych organizuje Wydział Konstrukcyjno-Doświadczalny i kieruje nim obejmując cały, ogromny kompleks spraw związanych z budową i odbiorem taboru kolejowego. Położył wielkie zasługi w organizowaniu przemysłu taboru kolejowego, doborze właściwych konstrukcji i technologii, normalizacji części i zespołów parowozów, opracowaniu warunków technicznych odbioru materiałów i taboru. Po 1928 roku pracował w przemyśle, będąc doradcą wielu zakładów i jednocześnie członkiem Rady Technicznej przy Ministrze Komunikacji. W latach 1939—1941 wykładał na Politechnice Lwowskiej i współpracował z radzieckim przemysłem taboru kolejowego. Po II wojnie światowej — długoletni profesor Politechniki Krakowskiej.

Mgr inż. Seweryn Andrzejewski (1880—1955), absolwent Instytutu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu. Po 1918 roku objął stanowisko wiceprezesa Dyrekcji Odbudowy Kolei, następnie był inspektorem głównym Inspekcji Komunikacji, dyrektorem radomskiego okręgu kolei oraz dyrektorem Departamentu Budowy i Utrzymania Kolei Ministerstwa Komunikacji. Przy jego wybitnym udziale opracowane zostały podstawowe przepisy budowy i utrzymania kolei oraz typy szyn. Kierował budową linii średnicowej w Warszawie i elektryfikacją odcinków podmiejskich do Żyrardowa, Otwocka i Mińska Mazowieckiego.

75