8.4. ORIENTACYJNE WARTOŚCI PARAMETRÓW WYTRZYMAŁOŚCI NA ŚCINANIE NIEKTÓRYCH GRUNTÓW
Przykładowe wytrzymałości na ścinanie i i kąt tarcia wewnętrznego ę skał wg Bjerruma [21]:
ości kąta tarcia wewnętrznego <PU w stopniach ra wg PN-81/B-03020. Dla gruntów spoistych przyjęto
Kąt <j> bywa określany jako kąt oporu przy ścinaniu. Należy zwrócić uwagę na to, że wszystkie wyniki badań są wyrażone w terminach naprężeń efektywnych i mogą być stosowane do obliczeń, w których do odpowiednich wzorów są podstawiane naprężenia efektywne.
Obwiednię naprężeń efektywnych można wyznaczyć na podstawie jednego z trzech kryteriów ścięcia gruntu, o których już wspomniano (rys.8.24). Są to kryteria:
1) maksymalnej różnicy naprężeń głównych (at —
2) maksymalnego stosunku naprężeń głównych (a Ja,)____
3) stycznej do trajektorii naprężeń efektywnych.
Kryterium 3 jest najczęściej identyczne z kryterium 2.
Skala |
Wytrzymałość na ścinanie t [MPa] |
Kat tarcia wewnętrznego <p / n |
Granit |
14 - 50 |
/ 45 - 60° |
Doleryt |
25 - 35 / |
55 - 60° |
Bazalt |
20 - 60 / |
50 - 55° |
Piaskowiec |
8-40 / |
35 - 55° |
Łupek ilasty |
3 - 3y |
15 - 30° |
Wapień |
10 V50 |
35 - 50° |
Kwarcyt |
2<y 60 |
50 - 60° |
Marmur |
yl5 - 30 |
35 - 50° |
wj
Na rys.8.25 podano i spójności gruntu ca w następujące oznaczeni
A - grunty spoiste morenowe skonsolidowane,
B - inne grunty spyiste skonsolidowane oraz grunty spoiste morenowe nieskon solidowane,
C - inne grunt/ spoiste nieskonsolidowane,
D - iły niezależnie od pochodzenia geologicznego.
a)
101