8 9 (12)

Ruiny kamienic w centrum Radomska; efekt niemieckich nalotów.

ła Grupa Operacyjna Piotrków (30 Dywizja Piechoty i Wołyńska Brygada Kawalerii) pod dowództwem gen. Wiktora Thomme.

W pierwszym dniu wojny pozycje zajmowane przez jednostki armii „Łódź” zaatakowane zostały przez cztery dywizje piechoty 8 armii gen. Blaskowitza oraz lewe skrzydło 10 armii gen. Reiche-nau. Wołyńska Brygada Kawalerii, zajmująca stanowiska na północ od Kłobucka i mająca zabezpieczać kierunek Kłobuck-Brzeźnica Nowa oraz prowadzić walki opóźniające wycofując się w kierunku Radomska, znalazła się na linii uderzenia 4 Dywizji Pancernej gen. Ericha Hoepnera (4 Dywizja Pancerna wchodziła w skład XVI Korpusu Pancernego, który we wrześniu 1939 r. był najsilniejszym związkiem pancernym, jakim dysponowali Niemcy). Krwawe walki toczyły się przez cały dzień o wieś Mokra. Spieszona kawaleria płk. Filipowicza (dowódca Wołyńskiej Brygady Kawalerii) odparła wielokrotne ataki niemieckie niszcząc kilkadziesiąt czołgów i samochodów pancernych. Niestety, gdy siły niemieckiej 1 Dywizji Pancernej przełamały polską obronę w okolicy Kłobucka, zagrażając tym samym od południa Wołyńskiej Brygadzie Kawalerii, płk. Filipowicz nakazał odwrót w lasy Łobodno.

Wraz z działaniami jednostek lądowych, intensywne bombardowania prowadziła niemiecka Luftwaffe atakując nie tylko cele militarne, ale również otwarte, bezbronne miasta (m.in. Wieluń, Kutno, Widawa, Działoszyn, Zduńska Wola, Tomaszów Mazowiecki, Ra-

Ruinv w centrum Radomska.

— 9-—