®2 * R3
Jo1 - J R7~: Ł, 1 53 = 2 A R1
Io2 = i R, + Rg + Rj = 1 A
3bvód zawiera wprawdzie pęk. indukcyjny {Lj, , j] , lecz komuta-(zamknlęcie wyłącznika) nie wywołuje skokowych zmian prądów w ele-tach Ł>1 1 , co możno sprawdzić, licząc grudce prawostronne.*
Zachodzi więo
W w i,(o_) = iol
W = i2(0_) = Xo2
Jłożymy równania obwodu dla t > 0, posługując się metodą cowyeu (niewiadome i', i', oczka zaznaczone na rysunku)
i
, d (i; -ł> d d;. j) di;
'odstawiając dane parametry, otrzymujemy di'
5 ar- ♦ 2iJ = ~6> V0) * 1
i' = i'C) + [i'(0) - i;t-)]e“t/T = -3 ♦ W0'** A i, = J - Ł* = 6 - ^e"°,ł,t A, i2 = i;
Energia, zgromadzona w elementach L( i Uj sprzężonych niezgodnie wynosi
W(t,> z £ ♦ i V*{t1ł - «|CV«*(V "
w ^6 - £>2 + (-3 ♦ £)2 - (* - yK-3 + Jj »
« k5 + ~ « 19,51 J
• T _
U>T~W
-i 83
Przykład 3-6
Wyłącznik zamknięto w obwili t = 0, po czasie wystarczająco długim dla ustalania się odpowiedzi obwodu (rys. 3.11). Wyznaczyć prąd i(t), posługując się metodą napięć węzłowyob.
Dana: R, = Kg = 1009 , C = 10 jiF, LsO.I E, o = 20 V, j = 0,5 A.
lewostronna wartoćoi początkowa 1Q, Oq , równe w rozpatrywanym obwodzie wartościom początkowym prawostronnym, obliozamy, zastępując elemeni L m zwarciem i element C — przerwą w obwodzie z odłączonym elementem B2 (zwarte źródło prądu)
U = e z 20 V s -u(0+) z -u(0)
O
r—
Wybierając jako węzeł odniesienia (zaznaczony na rysunku w.o) jeden z biegunów źródła naplęola widzimy, te wystarczy ułożyć jedno równanie - dla pęku {C1tt1, L, Hjj, j)
*
H
(u ♦ e)dT
♦ I.
U ♦ J
Kładąc t m O, otrzymujemy
f
Po zróżniczkowaniu równania różniczkowo-całkowego mamy