£
t
i
4^-
bo - ciek, ja - skół - ka,
3 . Rozmowa na temat piosenki.
- Jaki nastrój ma piosenka?
- Z ilu zwrotek się składa?
- O czym opowiada?
szpak
kos!
sensu i znaczę-
nia trudniej szych wyrazów.
• Nawiązanie do przysłowia określającego marcową pogodę.
4. Zabawa ilustracyjna z piosenką Wkrótce wiosna.
Dzieci stoją w rozsypce przodem do nauczyciela.
Pierwszy obudził się pierwiosnek.
Potem chochoły spadły z róż.
Skowronek śpiewem wołał wiosnę, żeby na pole przyszła już!
Refren:
Bo zima, bo zima każdemu obrzydła!
Niech słońce da jej pstry czka w nos/
>
Niech wiosnę, niech wiosnę
przyniosą na skrzydłach
• . . >
bociek, jaskółka, szpak i kos.
II
Złoto błysnęło na leszczynach.
Zapach obudził senny ul.
* Ł
Wiosenną orkę chcą zaczynać głodne gawrony z pustych pól
Refren: Bo zima...
Dzieci naśladują rosnące kwiaty. (powoli podnoszą się z przysiadu, unosząc ręce ku górze). Energicznym ruchem naśladują zdejmowanie z siebie grubego ubranka.
Naśladują małe, fruwające ptaszki.
Energicznym przytupem w miejscu, wymachem rąk i miną okazują niezadowolenie.
Wskazują ręką na słońce, a następnie dają sobie pstry czka w nos. Fruwają w małych kółeczkach (dookoła własnej osi) jak duże ptaki.
Naśladuj ą. boćka stojącego na jednej nodze, a następnie fruwają jak małe ptaszki.
Dzieci stoją w miejscu i naśladują
kołyszące się na wietrze gałęzie drzew.
Układają ręce w stożek, naśladu-jąc ul. *
Fruwają jak duże ptaki.
Tak samo jak po zwrotce pierwszej.
5. Zabawa rytmiczna z przysłowiem W marcu jak w garncu.
Dzieci siedzą w półkolu. Nauczyciel mówi przysłowie w różnym
tempie, w różnym rytmie, głośno, cicho, nisko, wysoko, wesoło,
, : . . • . * ’ •
smutno itd.
Dzieci powtarzają po nim każdy przykład jak echo i W dalszej kolejności nauczyciel wywołuje imiona dzieci, które odpowiadają przysłowiem w wymyślony przez siebie sposób; mogą także śpiewać tekst z własną melodią. (Dzieci starają się nie powtarzać pomysłów poprzedników).
• . . • • • . •
6. Zabawa taneczna z piosenką Krakowiak wiosenny (autor i kompozytor nieznani). -
KRAKOWIAK WIOSENNY
Żywo
^ 0 V-m- |
tEES | |||
...........^ |
-P.....—...................1 |
P Za - szu - mia - ły wo - dy, po-pły-nę - ły lo -a ,, > |
dy, | ||||
1/ fl ii jtm ■ a | |||||
0 _ 1.............*............ |
..... [) J....... |
• K | |||
* 1) u i ff |
m • ? |
J T W ^ / |
I. d |
__11___ | |
-W--r Jt -U- |
L-P-........ :■.......^ - ...........J |
W- ‘ 0 |
• 9 |
po-pły-nę ły lo - dy. Wio-sen - ka, • wio-sen - ka!
Jt t j——t-k-K........................................ |
-V-r-1-;--- |
\ -......tv.......— | ||
—7— | ||||
——0—*-y- Po-pły-nę ; - ły |
-y-_ lo - dy! |
Wio-sen - ka, | ||
h J =y--........:.......- |
~ S (f— |
=b= |
--K-j--*-j | |
dsaz—3C.....~.............aJ- wio-sen - ka! |
Po -pły - |
m- |
ty |
—-a ■ ■ i lo - dy! |
Dzieci ustawiają się w dużym kole na przemian, chłopiec obok dziewczynki.
Zaszumiały wody, Dzieci wyciągają prawą rękę w górę, w skos
i cwałują po kole.
popłynęły lody, popłynęły lody. Lewa ręka u chłopców jest oparta na bio
drze, dziewczynki trzymają spódniczki palcami prawej ręki.
• . ’ • . . .
Wiosenka, wiosenka!
^ . . •
Popłynęły lody. bis -
N