^^^^™*yOT!wcuRrzycę typu 1 P° 5 latach trwania choroby oraz ti wszystkich chorych na cukrzycę typu 2 od momentu jej rozpoznania należy co najmniej raz w roku wykonać badania przeilewowe w kierunku (mlkro)albuminurii oraz ocenić stężenie kreatyniny w surowicy. Jednocześnie należy obliczyć eGFK za pomocą wzoru MDKD i to niezależnie od Wlelfacl wydalania albumin z moczem- Jeśli eGPW obniży się do wartości poniżej 6f) ml/mtty 1,23 mJ lub wystąpią trudności dotyczące leczenia nadciśnienia tętniczego, chory powinien być skierowany na konaullaeję nefrolo^lczną. Jeśli eUPR osiągnie wartość poniżej $0 pal/min/1*75 nV, konsultacja nefpolojtlczna jest obowiązkowa,
W tabeli 3,8 I Stawiońo zalev1enla nefn^protekcyjne ora/ zastosowanit* niektórych
Icków w GChNi
Według zaleceń Polskiego Towartystwa Diabelologie?tnego (PTD) 2011, u chorych r§ współistniejącą alhuminurią optymalnie łączonych inhibitorami kcwwcrlaay angiotensyny lub antagonistami receptora AT, wątpliwe jest znaczenie rocznej weny wydalania albumin z moczem (s czym trudno się zgodzić, gdyż normalizacja albuminurii jest pożądana),
Złożony i wieloczynnikowy patomechanizm prowadzący do rozwoju CChN nie zastał dokładnie poznany, wiadomo jednak, ze poza predyspozycją genetyczną istotne znaczę-nie mają czynniki środowiskowe, w tym przewlekła hiperglikemia, zaburzenia lipidowe towarzyszące cukrzycy oraz podwyższone wartości ciśnienia tętniczego. Zatem strategia postępowania terapeutycznego ukierunkowana na zmniejszenie ryzyka rozwoju oraz zwolnienie progresji CChN powinna być wielokierunkowa i uwzględniać wprowadzenie zmiany stylu życia i stosowanie leków niwelujących istniejące już nieprawidłowości. Modyfikacja stylu żyda w CChN według PTD powinna polegać na:
— zaprzestaniu palenia tytoniu;
— redukcji masy ciała (cel: BMI 18,5-24,9 kg/m2);
— zwiększeniu aktywności fizycznej (najbardziej odpowiedni jest szybki 30-minutowy spacer 3-5 razy w tyg.);