subiektywnej sony lub milisony. Zmiana liczby sonów w stosunku 1:2 oznacza, że obserwator odniósł wrażenie, iż w tym stosunku zmieniło
się natężenie dźwięku. Zależność między skalą fonową i sonową dla przeciętnego słuchu podano (rys. 54) wg badań Beranka i Petersona [123].
Wykres jest istotny do badań wyciszania układów wylotowych. Przyjmując na przykład, że hałaśliwość silnika zredukowano z 70 do 60 fonów, otrzymuje się z wykresu, żc zmianie tej odpowiada spadek głośności subiektywnej z 10000 do 5000 mi lis on ów. Wynika stąd, że przeciętny obserwator odczułby tę zmianę głośności jako obniżenie natężenia hałaśliwości do połowy, jeżeli przyjmie się za wyjściową głośność dźwięku równą 40 fonów, głośność 80 fonów nie jest dwa razy większa w odczuciu akustycznym, lec: sonów, jeżeli 40 fonom odpowiada ułatwia tablica 2.
Rys. 54. Głośność subiektywna w funkcji głośności (poziomu natężenia dźwięku) w fonach
około 22 razy, tj. ma wartość 22 1 son. Tego rodzaju przeliczenia
Porównanie skali fon owej i sonowej
tablica 2
fony |
i : o i |
i 10 | |
20 |
1 30 |
40 |
50 |
i 60 | |
70 |
CC O __________1 |
90 |
100 |
110 |
120 ! 1 |
sony |
! o |
j 0,013 |
Od |
! 0,34 |
1,0 |
2,15 |
4,64 | |
10 |
! 21,6 | |
47 |
: 100 |
220 |
I 500 | |
Określanie hałaśliwości z dużą dokładnością jest trudne. W zamkniętych pomieszczeniach występuje zjawisko odbijania się fał, w wyniku czego pojawiają się fale stojące, mogące mieć znaczny wpływ na wskazania przyrządu. Duże znaczenie ma też hałas stanowiący tło mierzonego dźwięku i wpływający na prawidłowość odczytów, chyba że natężenie tła jest co najmniej o 10 do 20 dcB mniejsze niż natężenia hałasu mierzonego. Tak więc przeważnie hałaśliwość wyznacza się metodą pomiarów