SKO2 overview 3

W modemach wykouanych w technologii CAP programowa zmiana liczby bitów informacyjnych przypadających tar jeden zakodowany symbol (od 3 do 8 bitów), w połączeniu ze zmienną szybkością modulacji symboli (360,636,952 Bd), umożliwia dostrojenie szybkości transmisji - dyskretnymi bokami co 320 kb/s - do optymalnej przepływności kanału Dla pasma dosyłowego *w dół" - w zakresie szybkości od 680 kb/s do maksymalnej 7,616 Mb/s, natomiast dla pasma interakcyjnego "w górą” - również krokami w granicach od 136 kb/s do 1,088 Mb/s

Procedura adaptacyjna przepływności w modemach wykonanych w technologii DMT umożliwia dostosowanie szy bkości użytkowej w każdym pod kanale oddzielnie Technologia CDSL

Najnowsza forma powszechnego asymetrycznego dostępu CDSL (Consumer DSL) , lansowana od niedawna przez Rockwella jako technologia Lite DSL, jest przewidywana dla klientów o umiarkowanych potrzebach komunikacyjnych. W technologii CDSL maksymalna szybkość transmisji ”w dól" do abonenta wynosi 1 Mb/s, natomiast interakcja użytkownika nie przekracza 128 kh/s W odróżnieniu od innych technologii DSL, integrujących glos z przekazem danych, modemy wykonane w technologii Ue DSL nie potrzebują wy dzielanej przystawki aboneuckiej (set-top-box) do jednoczesnej transmisji mowy i danych, co upodabnia je do stosowanych do tą pory klasycznych modemów analogowych.

Technologia VDSL

Technologia VDSL (V'ery High Digital Subsciiber Linę) umożliwia tworzenie asymetrycznych, abonenckich łączy cyfrowych klasy DSL o bardzo wysokiej prsplywnośct, wykonanych przy użyciu kabli światłowodowych przepływność w kierunku abonenta osiąga 52 Mb/s (12,96 Mb/s, 25,92 Mn/s, 51,84 Mb/s), a zakres zmian przepływności w górę waha się ad 2 Mb/s do 20 MWs (typowo wynosi 6,4 Mb/s na dy stansie 350 m).

Protokół SOLC

Opracowany w lalach stedemdóasląłych w frmla IBM protokół synchronicznego starowania Icpzem danych SDLC (Syncłitonous Data Link Conkoł) został

zastosowany po raz pierwszy w środowisku SNA (System NetWork AnMedura) do komcrUacj z hoslsmi przez łącza raztegb ProtckóiSDLC o orientacji bitowej jest nadal stosowany w dwukierunkowej i naprzemienne! kansmisjl do obsługi połączeń dwupunkbwych I wtetopunkbwych (mnlticast i broadcas!) przez łącza stale tob dzierżaw lane. Podobnie jak wlaie jego późniejszych wersji, SDLC jestpodstawowym protckdem w komputerowych sieciach rozległych z komutacją pakietów. Jest |ednym z najważniejszych protokołów w lej klasie i nadal pozostaje podstawowym protokołem środowiska SNA dla Bied rozległych, zwłaszcza w zmodyfikowanej postaci

Protokół SDLC o orientacji bitowej a zwłaszcza unowocześntonawereja togo protokołu, znana jako HDLC. znalazły szerokie zastosowanie w systemach tansmts) danych pizez sled rozlegle. Zabżeria protokołu SDLC staży sto również podstaw a rozwoju zmodyfikowanych wersji protokotow warstwy toczą danych, takich jak: LAP-D dla sieci pakietowych, LLC w środowisku sled LAN 1 protokołu QLLC, przeznaczonego do łączenia systemów SNA przez sled 1.25.

Konfiguracje sieciowe SDLC

Piotekol SDLC jest stosowany w sieciach rozległych o różnych topologiach z dw oma rodzajami węzłów sieciowych. Wyróżnia się dwa typy stacji sterowanych łączem SDLC: nadrzędna generujące polecenia (komendy, komunikaty) I podrzędne wysyłające odpowiedzi . Stacja nadrzędna (primary statian) jest wytypowana do zarząd zada przepływem danych Wysyto ona polecenia do stać) podrzędnych I okzymuje od dch odpowiedzi. W przypadku pracy wlelcpunktowej stacja nadrzędna kontolije proces utrzymania sesji z każdą inną aktywną w sled stacją podrzędną Stacja podrzędna (seconJtry station) realizują polecenia stacji nadrzędnej lecz de odpowiada za sterowanie tansmis|ą w łączu danych. Stacje podrzędna są okresowo odpytywane (pol/ng) w śdśle określonej kotojneed przez stację nadrzędną - w ceb stwierdzenia, czy nfe mają danych przeznaczonych do transmisji.

W protokole SDLC zdefiniowano cztery podstawowe metody połączeń:. point to point dla połączeń dwupunktowych. w których stacja nadrzędna jea bezpośednio połączona z podrzędną; muliłpoint dla pcfączeń wlelopunkbwych, w których stacja nadrzędna jest połączona zwleloma podrzędnymi,

, loop, stosowana w topologii plarśdenbwej. Jedna stacja nadrzędna jest połączona z włabma podrzędnymi z,a pomocą pętli, przy czym Inlamacja jest

ęzekazywana od jednej stacji do drugiej;

ypowa konfiguracja sled oparła na protokole SD1C zawiera slaowrik gupy terminali(cŁisfer contcler), znajdujący się w odległej sieciplerśdentowej LAN [np. Token Ring) i umiejscowiony w centrum komputerowym procesor cz%wy FEP (Front end ftocessoi) • połączone ze sobądwukjannkowo łączem SDIC. f.łoztwe są teżlnne korflguracje topologii sled lokalnej, a także zastąpienie węzła FEP Innym procesorem lub urządzeniem komunkacyjnym (hub, router, kontroler, multiplekser) wyposażonym w protokół SDIC.

. hub go-ahead Nietypowa lopobęia sieci pierścieniowej, w której stacje podrzędne są połączone szeregowo, zawsze przez stację nadrzędną, zwykle tonkdonującąjako hub lub procesor sieciowy Ramki protokołu SDLC

Transmiąa w protokole SDLC polega na przesyłaniu paczek bitów o określonej słuktfze, zwanych ramkami. Slmkbra ramki zawiera sekwencje synchronizacyjne, adresowe 1 sterujące oraz pole Informacyjne. Ramka zaczyna się i kończy ustaknąsekwencją synchroiizacji blokowej (tfegsj, przy czym pojedyncza (laga może być stosowana do zakończenia pojedynczego bloku i rozpoczęcia następnego Struktura pola sterującego ramki SDLC(podaawowej)

N(S): (send sequelice) - nume' sekwency jny ramki wysyłanej

N(R); (rtcehe sequence) nume, sekwencyjny następnej ramki do odbioru P/F: (PolVDnal) - przepytanie/odpowiedź W protokole SDIC wyróżnia się tzy typy ramek (łtarne, S karm I U-kame):. infamacyyiąf/htormston kama), przeznaczonądo przesyłania danych użytków nka między dwiema stacjami. Umożliwia potwierdzanie komunikatów ze stacji nadawczej, a także przesyłanie niektórych komend (pooling);

. nadzorczą (SuperWsory karne), używanądo sterowania; potwierdzania ramek, żądania retransmisji oraz żądania zawieszenia IransmisJ ramek; nie numerowaną(Unnurnbetad kama), stosowaną do sterowania łączem. Ramka w tym formacie nie zawiera numerów sekwencyjnych, dzięki czemu jest możliwe kodowanie do 32 komend 1 odpaś ledzl Zwykle jest stosowana do ustawiania I kasow ania połączeń.

Światłowody

Pojemność transmisyjna BląUtrnle i Lengtli)

Jakość systemu świadowodowego określa się za pomocą dwóch wzajemnie powiązany ch parametrów: przepływności binarnej B i

maksymalnego zasięgu L, a dla niektóry di typów sieci - iloczynu tych parametrów B x L

•    Przepływność binarna B - podawana w Mbps (lub Gbps) - jea parametrem szczególnie ważnym w sieciach tranzytowych, gdzie kumuluje się ruch z wielu kanałów transmisyjny ch i jea pożądana wysoka przepływność sieci transmisyjnej.

•    Zakres sieci L - podawany' w km - określa maksymalną odległość między regeneratorami sieci światłowodowej, zapewniającą dopuszczalny bilans mocy na końcach światłowodu (po uwzględnieniu strat wnoszonych przez tłumienność jednostkową kabla, strat na złączach oraz ubytku mocy optycznej pobieranej przez urządzenie końcowe) Bezpośredni wpływ na długość L ma tłumienność jednostkowa, będąca funkcją częstotliwości pracy światłowodu, rodzaju pracy modowej (skokowy, gradientowy, wielomodowy), wielkości dyspersji chromatycznej oraz typu i jakości wykonania nośnika

przepływnością na poziomie kilku Gb/s l są wy posażone w wiele interfejsów umożliwiających dołączanie sieci LAN, central PABX oraz terminali indywidualnych użytkowników,

•    przełączniki obszarowe, dokonujące integracji i dystrybucji ruchu w obsługiwanej strefie dzięki wyposażeniu ich sterowania w możliwości sygnalizacyjne Oprócz standardowych interfejsów PDH i SDH/SONET, umożliwiających współpracę z publiczną siecią podkładową, przełączniki obszarowe są wyposażone w możliw ość realizacji typowych usług pakietowy cli, takich jak: X.25, Franie Relay t SMDS. Przepływności węzłów obszarowych sięgają dziesiątków Gb/s.

•    przełączniki systemowe prze znaczące do kierunkowania zintegrowanych strumieni danych i przenoszące informacje sygnalizacyjne między dołączonymi do systemu segmentami sieci innych typów (N-ISDN, GSM itp)

Usługi slecfone

Istnieją następujące rodzaje usług sieciowych zw lązanych ze sposobem tworzenia połączeń wirtualnych w topologii sieci ATM:

•    stole połączenia wirtualne PVC (Permanent Virtual Conneciions) przydzielane w trakcie subskrypcji przed komunikacją, a następuie dostępne przez dłuższy czas (miesiące, lata) Z punktu widzenia użytkownika, takie pojączenie spełnia funkcję prywatnej linii dzierżawionej o stałym (późnieniu transmisji W razie awarii tworzona jest droga zastępcza, omijająca uszkodzony fragment sieci,

•    dynamicznie przełączane połączenia wirtualne SYC (iwitched lirtual Greniu) - zestawiane i komutowane na żądanie abonenta typu "punkt-punkl". Likwidacja połączeń następuje natychmiast po zakończeniu przekazu, analogicznie do komutowania łączy wr centrali telekomunikacyjnej;

•    usługi herpnlączcniowe (camuctionlesi semces) - podobne do usług oferowanych w sieciach SMDS (Suilched Mubi megabit IXila Senice) i mc wymagające organizacji trasy' połączenia przed realizacją transmisji

ika/stwowy model sieci

Waistwowy model sieci 1SO/OS1 definiuje szczegółowo Uzy uajmższe warstwy w odniesćniu do technologii ATM.

•    warstwę fizyczną (AM Phydcal Layer), w której są zgrupowane funkcje dostępu do medium transmisyjnego, bez de finiow arna konkretnego medium transmisyjnego;

•    warstwę ATM (ATM Layer), zawierającą właściwe protokoły tiansmisji pakietów (komórek) i definicy; routingu dla kanałów w irtualnych, bez względu na typ realizowanej usługi:

•    warstwę adaptacyjną A AL (ATkl Adaptation Layer), reulizująią rypowe funkcje dla różuych usług związanycli z rejjroeoUcjąjdziekmem na fragmenty) i składaniem jednostek transmisyjnych między wyższymi warstwami a warstwą ATM

Funkie warstwy adaptacyjnejAAL

Możliwości przełącznika określa warstwa adaptacyjna, w której nueszcząsię protokoły (od AA1.I do AAL5) zjjrupow ane w trzy pod warstwy: zbieżności, adaptacji i segmentacji Funkcje warstwy AAL umożliwłają wykrywanie i reakcję na błędy transmisji, rozpoznawanie zgubionych hib nie sekwencyjnych pakietów, sterowanie przepływem i inne Nie wszystko możliwe funkcje warstwy AAL są implementowane w konkretnych urządzeniach ATM, co powoduje, że istnieje wiele różnorodnych węzłów i urządzeń transmisyjnych technologii ATM przeznaczonych do specjalizowany ch funkcji w sieci Kategorie usług (klasy ruchowe)

Kategorie usług odnoszą się do połączeń w sieci ATM, czy li kanałów wutualnych VC (lirtual Chamieli) oraz ścieżek VP (l ii tual Paths) W tamach jednej ścieżki wirtualnej kanały wirtualne mogą dzelić asymetrycznie wspólne parametry jakościowe - takie jak CLR (Celi Lass Role) - przez przyporządkowanie połączeniom odpowiedniej kategorii (klasy mchu) usług, co w istotny sposób wpływa na przesyłanie strumienia komórek przez sieć

Stowarzyszenie ATM Forum wyodrębniło nasiępujące klasy ruchowe dostarczające usługi ATM .

•    CBR(Conslant Bil Ratę) ■ odnosi się do usług charakteryzujących się stałym zapotizebowaiucm ua pasmo, takich juk emulacja łączy, transmisja głosu bez kompresji i mechanizmu wykrywania ciszy,

•    VBR ( Variable Bit Ratę) - przeznaczona dla usług wymagających zmiennej przepływności, definiowanych przez podano kilku parametrów Kategoiia U występuje w dwóch wersjach: jedna z istotnym uzależnieniem czasowym (rcat-ame VBR) odpowiednia dla mchu o wybitnie nierównomiernym charakterze (burst), druga bez wyraźnego uzależnienia czasowego (non-teal VBR) dla aplikacji wymagających tylko limitowanej) czasu reakcji (transakcje bankowe, sygnalizacja w systemach nadzoru i in );

•    ABR (Avatlable BU Ratę) - pouzebna podczas przekazu informacji w aplikacjach bez istotnych wy magań czasowych, ale z gwarancją pewnego minimalnej) poziomu w dostępie do pasma oraz uzgodnionego poziomu CLR Kategoria ABR jest stosowana w aplikacjach takich jak: poczta elektroniczna, Irausfer zbiorów i dostęp do Internetu, w których można dopuścić niższe wymagania odnośnie parametiu QoS (Quatity ofSenńce);

•    UBR (Unspecified Bit Ratę) - wskazana dla usług bez jakichkolwiek gwarancji jakościowych, także dla transmisji nie wymagających określenia dopuszczalnego opóźnienia lub jego zmienności

Klasy i typy usług -4 TM

W szerokopasmowym środowisku ATM zdefiniowano wiele klas jakości QoS i powiązanych z nimi typów usług wymijających ze sosowania różnych kale gorii, sposobu przesyłania bitów, wymaganej szerokości pasma i rodzaju połączeń:

•    klasa A - usługi połączeniowe ze stalą chwilową szybkością transmisji CBR przeznaczone do zastosowań multimedialnych w czasie rzeczywistym (dźwięk, obraz, wideokonferencje),

•    klasa B • uskigi poĄczeniowe wyposażone w mechanizmy umożliwiające przesy łanie głosu i obrazów wideo ze zmienną chwilową szybkością transmisji VBR (Variable Bit Ratę), skompresowane sekwencje wideo Większość usług sieci ATM, dziahjącej w trybie mulńpłeksacji autystycznej, jest określana kategorią VBR;

•    klasa C - usługi połączeniowe ze zmienną szybkością transmisji, bez synchronizacji czasowej (sieci X25, Framc Relay, TCP/1P)

•    klasa D - usługi bezpolączenirwe, nadające aę do zastosowań w środowiskach, w których przepływ danych odbywa się ze zmienną szybkością, nie wymagają: synchronizacji czasowej między węzłami końcowymi (sieci LAN, MAN)

Szeroki zakres usług oferowanych przez sieć ATM, spełniający wymagania niemal wszystkich rodzajów transmisji i usług multimedialnych, spowoduje prawdopodobne jeszcze przed rokiem 2000 zlikwidowanie różnicy między komutowaniem łączy i komutowaniem pakietów Purametry Jakakioiue przekazu

Istnieją dwa określenia jakości obsługi tekkomunikacyjnej. parametr GOS i parametr QoS. Parametr GOS (Gradc ot Semce) dotyczy jakości usługi w warstwie połączenia (conneaion lewi) związanej z prawdopodobieństwem wystąpienia blokady zgłoszenia zarówno dla typu usługi, jak i dowolnego zgłoszenia; natomiast parametr QoS (Qualiiy ot Senice) odnosi się do warstwy pakietowej (celi lewi) Jak dotychczas nie został sprecyzowany jednolity standard QoS odnośne wymagań w sieciach ATM

W trakce transmisji przez sieć ATM wiele źródeł wykorzystuje wspólne zasoby transmisyjne o dużej przepływności, co wymaga odpowiedniego sterowania natłokiem w węzłach, aby zapewnić każdemu użytkownikowi wymagany poziom usług QoS. Sterowanie natłokiem zgłoszeń jest iaotną funkcją węzłów ATM i obejmuje dwa podstawowe elementy: sterowanie przyjęciem zgłoszenia C AC