SKO2 overview 5

		2048 kb/s-dupSex
4DSL (syntetyczna)	Tl(ANSI) DTR/DM-3017IETSI)	1544 kb/s- duptex 2048 kb/s-dupter	3,6 km
ADSL/CAP	propozycja	6144 kbfe - w dół 640 kb/s-w górę	3,6
ADSL/DMT	0413-1995 (ANSI)	5144 kb/s - w dól 340kb/s-wqórę	36
4ADSL (adaptacyjna)	arak danych	32kb/s-9Mb/s-wdól 32 kb/s -1,5 Mb/s-w gore	zakres zależy od szybkości
/DSL	xopozycja (ANSI) xa pozycja (DAVC)	12,96 Mb/s -w dól 25,92 Mb/s-w dół ii ,84 Mb/s-w dół 2-20 Mb/s. w górę	1,6 39 328 w.

nueje muca oamran systemu ausl o rożnej przepływności Dinamej najstarsza wersja ADSL.l-pozwala na transmisję do abonenta z szybkością 1,536 Mb/s (Tl) lub 2,048 kb/s po łączach abonenckich nie dłuższych niż 5,5 km;

wersja ADSL.2 (1992 r.) - osiąga szybkość dosyłową 3,072 Mb/s łub 3,096 Mb/s i kanałem zwrotnym 3,7 fon;

Mb/s (El) z kanałem zwrotnym 16 64 kb/s na maksymalną odległość

• najszybszy z dotychczasowych systemów - ADSL.3 - pracuje z szybkością 6,144 Mb/s (wersja europejska 8,448 Mt/s) podczas przekazów w kierunku abonenta, z kanałem powrotnym o przepływności do 376 kb/s (640 kb/s). Umożliwia transmisją do abonentów położonych w odległości nie większej niż 2,5 km. W sieciach ADSL-3 są losowane zarówno standardy MPEG-1 (1,5 MWs), jak też strumienie MPEG-2, umożliwiające uzyskiwanie obrazów o telewizyjnej jakości Asymetria przekazu

Podstawową cechą ADSL jest zróżnicowanie przepływności łącza w zależności od kerunku transmisji. W kierunku dosyłowym do abonenta (downstream) pasmo jea zwykle dziesięciokrotnie szersze niż w przeciwnym kierunku "w górę" (upstream), w kierunku sieci Jest to spowodowane dominacją usług o charakterze rozsiewczytn (telewizja, telewizja interaktywna, wideo) nad stosunkowo niewielkim trafikiem generowanym przez abonenta, a związanym z interakcją tych usług.

Przepływność kanału od abonenta w kierunku stacji centralnej - wynosząca początkowo 16 kb/s, następnie 64 kb/s, a docelowo 640 kb/s umożliwia interakcję abonenta na ofertę przesyłanych przez dostawcę usług w szybkim kanale docelowym. Łącze ADSL jest wyposażone dodatkowo w dwukierunkowy kanał analogowy w naturalnym paśmie przenoszenia 4 kHz dla podstawowej usługi telefonicznej pars Kanał analogowy nie jest związany z usługami cyfrowymi łącza ADSL (również usługami kanału zwrotnego) i podlega zwykłej komutacji przez centrale telefoniczne i systemy komutacji łączy.

Kodowanie sygnału w skrętce

Wysoką przepływność uzyskuje się dzięki zaawansowanej technice modulacji CAP64 (Carrierless Amplitudę and Phase Modulotion), opracowanej przez AT&T w laboratoriach Bella, także wieloczęstotiiwościowej DMT (Oiscrele Kfultiione Technology) rozwijanej ostatnio nie tylko przez Alcatel Telecom w modemach klasy DSL. Technika kodowania CAP jest stosowana w różnych odmianach od około 20 lat w zwykłych modemach wąskopasmowych (do 56 kb/s), a najnowsza technologia kodowania DMT jest dopiero oferowana komercyjnie w sieciach asymetrycznych ADSL.

W szybkich i szerokopasmowych sieciach transmisyjnych stosuje się popularny dwuwymiarowy kod liniowy CAP64 (Carrierless Amplitudę and Phase 64-poinl). Do kodowania są wykorzystane dwa ciągi ortogonalnych symboli (wzajemnie nie inlerferujące, a więc rozpoznawalne przy odbiorze) przedstawiane w postaci macierzy dwuwymiarowej, zwanej konstelacją. Kodowanie CAP64 stosuje 8 symboli, co oznacza, że dwuwymiarowa macierz o wymiarach 8x8 reprezentuje 64 zespolone punkty konstelacji. Każdy punkt konstelacji przedSawia 6-bitowy transmitowany znak danych i przyporządkowaną mu parę zespolonych sytnboli ortogonalnych. Za pomocą CAP64 są osiągane przepływności do 622 Mb/s (Bell Laboratory, AT&T) przez nteekranowaną skrętkę miedzianą UTP kategorii 5, a w przekazach asymetrycznych ADSL (Asymmetric Digital Snbscriber Linę) przepływności do 8 Mt/s przez zwykłą linię telefoniczną.

Najnowszym sposobem kodowania sygnałów cyfrowych w torach szerokopasmowych jest technika wieloczęstolbwościowego kodowania informacji DMT (Discreie Muhilone Technology) w' całym dostępnym paśmie kanału transmisyjnego. W tej technice kodowania dostępne spektrum transmisyjne (około 1,1 MHz w technologii ADSL) dzieli się na około 256 podkanalów, w których transmisja przebiega jednocześnie i niezależnie od pozostałych Zwiększenie wiarygodności przesyłanej informacji dokonuje się dzięki implementacji zaawansowanych kodów korekcyjnych klasy’ FEC (Fontard Errar Correction), w tym Reeda Solomona, w połączeniu z kodowaniem splotowym.

Ró wnoczesność przekawm POTSI ADSL

Zasadniczą cechą technologii ADSL jest dostaw a cyfrowych usług szerokopasmowych przez istniejącą abonencką Imię telefoniczną (skrętkę miedzianą), z zachowaniem ciągłości dotychczasowych analogowych usług telefonicznych klasy’ paTS. Telefonia analogowa zajmuje naturalne pasmo przenoszenia w kanale o szerokości około 4 kHz (dokładniej: pasmo w zakresie częstotliwości 300-3400 Hz), natomiast najniższa częstotliwość cyfrowych przekazów ADSL (w paśmie przenoszenia „w górę") zaczyna się od około 25 kHz. Istnieją również rozwiązania umożliwiające równoczesne funkcjonowanie usług asymetrycznych ADSL i cyfrowych ISDN. Rozdzielanie fi łączenie) sygnałów analogowych i cy'frowych dokonuje się w sprzęgaczach (splitters) umieszczanych po obydwm stronach łącza ADSL i wyposażonych w aktywne filtry pasmowe o odpowiednich cbarakterysty kach przenoszenia Technologia ISDN czy ADSL ?

Nominalna szybkość transmisji cyfrowej ISDN przez jedną linię telefoniczną wynosz^a 128 kb/s (2 kanały typu B) jest niekiedy rozszerzana do 384 kb/s (6B). Przepływność ta stanowi podstawę rozwoju wideotelefbnii i ushigw ideokonferency jnyth (64,128, 256, i 384 kb/s), także usług faksowych i obrazów z częściowym lub pełnym (384 kb/s) ruchem ramki obrazu. Przy przekazach w technologii ISDN nie ma ograniczeń odległości gdyż w zakresie szybkości do 128 kt/s transmisja jest obsługiwana i komutowana całkowicie automatycznie przez standardową centralę telefoniczną, przystosowanądo współpracy z łączami cyfrowymi ISDN. Przekazy cyfrowe powyżej 128 kb/a wymagają uprzedniej rezerwacji i zestawiania łączy przez dostawcę ushig lub stosowania trwałych połączeń dzierżawionych o podwy ższonej szybkości. W technologii ADSL, korzystając z istniejących łączy telefonicznych można w ograniczonym zasięgu (maks. 5,6 km) uzyiać w kierunku abonenta przepływność od 1,5 Mb/s do 6-8 Mb/s. Połączenia w kanale cyfrowym ADSL mogą być zestawiane wyłącznie ze stanowiskami (pracy, przekazów wideo i TV) uprzednio uzgodnionymi z operatorem usług lub bezpośrednio zesżawiane przez Internet Wybranie odpowiedniej sieci, rodzaju usługi i funkcji z przedstawionej oferty dokonuje abonent za pomocą kanału zwrotnego.

Zaletą systemu ADSL jest optymalne wykorzystanie istniejących zasobów telekomunikacyjnych opartych na sieci abonenckiej i rozdzielczej, zbudowanych w całości z miedzianych linii telefonicznych Przy inicjalizacji połączenia system automatycznie

Emulacja LAN ty sieci ATM

Zdefiniowany utdawno (1995 r.) przez konsorcjum ATM Forum standard LANE (LAN Emulation) do emulacji sieci lokalnych dostarcza stacjom roboczym przyłączonym przez sieć ATM takich samych możliwości pracy, jakie są normalnie dostępne w sieciach LAN według aandardów IEEE 802.3 (Ethernet), IEEE 8025 (Token Ring) i IEEE 802.12 (100VG-AnyLAN), lecz działających c podwyższoną szybkością. Bieżąca specyfikacja emulacji LANE (wersja 1.0) nie zajmuje się odrębnie sieciami wykonanymi w technologii FDDI Najnowsza wersja LANE (wersja 2.0) rozszerza standaidowe funkcje przez zapewnienie odpowiedniej jakości usług QoS oraz implementację tedundancyjnych usług LANE w kryty cznych aplikacjach sieciowych.

Protokół emulacji LANE definiuje usługi wyższego poziomu warstwy sieciowej (adresy MAC), które są identyczne jak w sieciach LAN. Dzięki temu do współpracy z siecią A TLI nie są potrzebne żadne modyfikacje ani wymiana sterowników (takich jak NDIS, ODI) funkcjonujących w sieciach LAN.

Podstawowym celem emulacji LANE jest zapewnienie istniejąpym aplikacjom dostępu do sieci ATM, z wykorzy staniem protokołów, takich jak: APPN, NetBIOS, IPX_t IP i in Emulacja LANE obejmuje funkcje zarówno urządzeń brzegowych, jak też urządzenia i stacje pracujące w sieci LAN.

Standard FUNT

Standard FUN1 (Franie Based Userto NetWork Murface) umożliwia dotłęp do sieci ATM przy wykorzystaniu ramek o zmiennej długości pola danych, zamiast typowych komórek ATM o ustalonej długości (53 bajty). Zastosowanie tego typu interfejsu w przełącznikach brzegowych sieci ATM pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie łącza dostępowego do sieci Pomimo swojego podobieństwa do formatu FR iandard FUNI uie zapewnia automaty cznie współpracy z siecią Frame Relay.

Węzeł dostępowy sieci ATM dokonuje konwersji ramki formatu w standardzie FUNI na komóiki ATM. W porów naniu ze sykiem ATM zakres funkcji i liczba kanałów standardu FUNI są zawężone. Standard FUNI dopuszcza jedynie 15 wirtualnych ścieżek VP1 oraz 32 wirtualne kanały VC1, co umożliwia adresow'anie tylko do 256 wirtualnych kanałów w styku. Segmentacja pola danych ramki FUNI jest zrealizowana w warstwie AAL5 Pr&kaz głosu wsiedAlM

Standaryzacją przekazu głosu przez sieci ATM zajmuje się grupa robocza VTOA (Yoice and Telephony Services a\er ATM), utworzona w 1993 r. przy ATM Forum. Podstawowym i najprostszym sposobem realizacji kanałów głosowych w sieci ATM jest kategoria usług CBR o ustalonej charakterystyce przenoszenia Stabilność warunków przekazu jest okupiona stosunkowo wysoką stratą pizepustowości łącza, związaną z narzutem sieci (5 bajtów więcej na każde 48 bajtów danych) dla naturalnej przepływności głosu 64 kb/s.

Przekaz głosu w kategorii usług VBR o zmiennej szybkości i dodatkowo z kompresją danych wraz z tłumieniem ciszy daje duże oszczędności pasma, jednak brak jest jeszcze jednolitych i uzgodnionych standardów¹. Duże nadzieje są związane z protokołem AAL6, definiującym usługi kanałów VBR dla wolnych lanalów głosowych (przepływność kanałowa 32 kb/s,l 6 kb/s lub nmiej)

Wśród różnorodnych zastosowań technologii ATM do przekazu intbimacji, wyróżnia się • połączenia dwu punktowe między uży tkownikami,

Aplikacje ATM

typu P-P (Point taPoint');

połączenia konferencyjne typu P-M (Point toMuiipdnt) dla przekazu obrazu, także usług multimedialnych,

transmisja zbiorów danych między sieciami LAN, MAŃ, WAN, a obejmująca dowolne konfiguracje przekazów między: siecią LAN,

przełącznikiem ATM i terminalem końcowym;

transmisja sygnałów obrazu (wideo, TV, HDTV);

Zalety i wady technologii ATM
Zalety	Wady
•    pzekaz cyfr owy o wysokie] i skalowanej przepływności. •    jeden interfejs fizyczny z siecią szerokopasmową, zapewniający dostęp do wszystkich usług możliwych do realizacji w sieci (transmisja głosu, obrazu i danych o dowohtej szy bkości biowejj, •    elastyczne konfigurowalne 1 komutacja i transmisja) sieci niezbędne dla ushig o nieprzewidywalnych parametrach b ansmisji. •    intepacja fizyczna i funlijoiiahin zapobiegająca zwietolaotniuuu zasobów i łączy dla wiehi usług w odrębnych sieciach (separacja kanałów i łączy). •    połączenie z sieciami banspoitowrau o innej shnktmze iTR. SMDS. X25), •    możliwość tworzenia cyfro wy clisieci hybrydowych	•    wysoki naizut na sygnalizację systemową wynoszący 9,4“ o, •    wnoszeme opóźnień podczas pakietowania juzy nadawaniu i lozpakietowaiuu po stronie odbiorczej, •    losowe opóźnienie juzejścia pakietów- jjrzez sieć. •    możliwość nhaty jiakietów^1 z pow odu pizepehiiema buforów w ptzekjczuiknch złe zwyiniarowanycli pod ltątem aplikacji •    konieczność ciągłego uadzeni md rzeczywistymi parametrami wszystkich aktywnych połączeń !

Sieć X.25

Technika przełączania pakietów, która stała się podstawą budowy zarówno komputerowych, jak i rozległych sieci pakietowych, zodala wprowadzona po raz pierwszy na terenie amerykańskim we wczesnych latach sześćdziesiątych (RAND Corporation -1964 r.) Badania ekspetymentalne nad siecią pakietową prowadzone w latach 1968-1975, zakończyły się wdrożeniem pierwszej rozleglej sieci pakietowej ARPANET (Adeanced Research Project Agency NetWork), ląęząrej liniami dzierżawionymi wiele rozproszonych Strategicznych ośrodków wojskowych, rządowych i badawczych. Militarna część infrastruktury została wydzielona z sieci (w 1983 r) pod nazwą MILNET (Military NetWork), a z pozostałych zasobów utworzono nową sieć pakietową DARPA (Defense ARPA), przeobrażoną później w ogólnoświatową sieć Internet

Najstarszy i ciągle jeszcze popularny protokół X 25 byt podstawą tworzenia komputerowych sieci pakietowych i

forszej jakości sieci rodegfych o przepfymtoici bitowej od 64 kb/s do 2 Mb/s. Jest stopniowo wypierali)¹ przez ar dziej efektywny przekaz pakietowy w technologii Franie Relay- ddalający do szybkości 45 Mb's.

Pozytywne wyniki w eksploatacji tych aeci doprowadziły w latach siedemdziesiątych do powstania wielu komercyjnych Wersji rozległych sieci pakietowych (Telnet, Gaphnet, Datapac, Cyclades, Scannet, Eiuonet in.) obejmujących swym zasięgiem coraz w iększe obszary, wykraczając poza granice jednego kraju W zajemua wymiana informacji między różnymi sieciami nie byleby możliwa be z odpowiedniej standaryzacji potokolów i łączy¹. Jednym z najstarszych i ciągle jeszcze popularnym standardem dla funkcjonowania sieci pakietowych pozostaje protokół X.25, ustanowiony przez CC1TT/ITU-T jako standard międzynarodowy aeci rozległych.

Podstawowe cechy standardu