97
białko
glikoproteina peryferyczne oligosacharydy glikolipidy
monowarstwa
^-^zewnętrzna
monowarstwa
wewnętrzna
hydrofobowe łańcuchy kwasów tłuszczowych
hydrofilowe głowy polarne białko peryferyczne
białka integralne
Rys. 62. Płynnomozaikowy model budowy DNA
Stopień płynności błony zależy od czynników środowiskowych (temperatura, charakter chemiczny roztworów stykających się z błoną) oraz strukturalnych.
◄-►
◄-►
fosfolipid z nasyconymi kwasami tłuszczowymi
fosfolipid zawierający nienasycony kwas tłuszczowy O cholesterol
Rys. 63. Wpływ składu lipidowego na płynność błony. A - błona o niewielkiej zawartości cholesterolu i nasyconych kwasów tłuszczowych wykazuje dużą płynność; zawieszone w niej cząsteczki białek mogą się z łatwością przemieszczać. B - błona o dużej zawartości cholesterolu i nasyconych kwasów tłuszczowych wykazuje większą sztywność.
Są selektywnie przepuszczalne (półprzepuszczalne) dla niektórych cząsteczek, a całkowicie przepuszczalne dla cząsteczek hydrofobowych, takich jak 02, N2, węglowodory, oraz małych cząsteczek polarnych, np. H20, C02, mocznika. Cząsteczki większe, np. glukoza czy jony różnej wielkości, nie przedostają się swobodnie przez błonę.