78 (147)

utrzymywać jeden staw we właściwym położeniu i przeprowadza jednocześnie ćwiczenia drugiego. W ten sposób chory stopniowo uczy się panować nad całą kończyną. Wykonywanie ruchów czynnych należy rozpocząć od stawów bliższych i kolejno w stawach położonych bardziej obwodowo. W czasie gdy jedna kończyna wykonuje ruchy czynne, druga powinna być ustawiona w pozycji hamującej.

Duże znaczenie podczas przywracania zdolności ruchów po osłabieniu stanu kurczowego mają ćwiczenia w zawieszeniu i ćwiczenia bloczkowe. W późniejszym okresie skutecznajest terapia zajęciowa i grawpiłkę. Wpływająonena odzyskiwanie ruchów i na ich koordynację.

Wzmacnianie osłabionych mięśni Aby wzmocnić siłę mięśni, stosujemy ćwiczenia oporowe. Należy jednak pamiętać, iż ich rozpoczęcie jest możliwe po zmniejszeniu stanu spastycznego.

W wyniku porażenia połowiczego może dojść do obciążenia obj ętej zmianami chorobowymi strony ciała i wtedy będą potrzebne ćwiczenia wzmacniające poszczególne grupy mięśni, a w szczególności prostowniki i odwodziciele uda.

Nadanie ruchom praktycznego zastosowania Po przywróceniu zdolności ruchu należy skłonić chorego do ćwiczeń praktycznych. Aby opanował umiejętność chodzenia, należy nauczyć go zginać biodro, kolano i stopę w kierunku grzbietowym. Ważne jest, by chory unikał przywodzenia biodra i nadmiernego pochylania miednicy w czasie przesuwania nogi do przodu. Następnym elementem będzie nauka wchodzenia i schodzenia ze schodów oraz nauka siadania i wstawania. Są to ruchy złożone i początkowo powinno się je podzielić na części składowe.

160

Fizykoterapia

Można stosować: parafinoterapię, prądy interferencyjne, prądy diadynamiczne, krioterapię - okłady z lodu, galwani-zację, jontoforezę śródmózgową i śródmózgowo-rdzeniową wg Bouguignona, elektrostymulację porażeń spastycznych wg Hufschmidta, diatermię krótkofalową, terapuls, ultradźwięki, kąpiele lecznicze (solankowe).

Masaż

Sposób postępowania nie odbiega od końcowego etapu poprzedniego okresu. Stopniowo jednak zmniejsza się siłę i czas trwania masażu na korzyść gimnastyki leczniczej.

Wskazane jest, aby mimo zakończenia leczenia szpitalnego pacjent w dalszym ciągu pobierał w^r ambulatorium lub w domu zabiegi masażu i gimnastyki leczniczej przez okres do dwóch lat od wystąpienia udaru. Oczywiście zabiegi nie powinny odbywać się codziennie, lecz trzy lub tylko dwa razy w tygodniu.

Pacjent powinien nauczyć się codziennych ćwiczeń i wykonywać j e niezależnie od stosowanego masażu i gimnastyki leczniczej wykonywanej przez specjalistę.

Kinezyterapia

Zajęcia z gimnastyki leczniczej, podobnie jak i masaż, powinny odbywać się trzy lub tylko dwa razy w tygodniu. Zajęcia obejmują:

• ćwiczenia samowspomagane, których pacjent zostaje

nauczony, aby mógł je wykonywać samodzielnie w

domu,

161