98 99 (18)

- 98 -

W procesie wychowania niezmiernie ważnym czynnikiem jest konsekwencja wszelkich poczynań, Dotyczy to tak wymagań w stosunku do załogi, jak i własnego postępowania instruktora. Jest ona podstawą zaufania i stabilizacji wzajemnych stosunków. Podkomendni uświaaamiają sobie po kilku dniach czego żąda od nich przełożony i taki ukłaa staje się tradycją często nie tylko na okres współpracy z nim lecz w dalszej działalności żeglarskiej członków załogi, Nie do przyjęcia jest postawa instruktora zabraniającego, powiedzmy, gwizdania na jachcie i przyłapanego na tym, gdy pływał sam. Załoga może za jego plecami postawić mu zarzut dwulicowości i będzie miała, niestety rację,

Z powyższym zaleceniem łączą się ściśle pojęcia ciągłości i systematyczności oddziaływań wychowawczych₀ W praktyce żeglarskiej będzie to chodziło o utrzymanie na stałe dla danej załogi tego samego instruktora, zaś w jego poczynaniach wyeliminowanie zrywów i zahamowań. Działalność wychowawczą musi cedować planowość a nie improwizacja.

Reasumując; instruktor winien dążyć do zespolenia swej załogi mając wyraźnie ukształtowany pogląd jaką tę załogę chce mieć, W toku działalności konieczne jest uświadomienie sobie,że załoga składa się z jednostek posiadających własną indywidualność, to też głównym zadaniem będzie ukształtowanie przekonania o wspólnocie celu, który każdy członek winien uznać za swój o Ale też nieodzownym będzie uszanowanie osobowości każdego, indywidualizowanie Oddziaływania, wpływanie ria świadomość wychowanków w usystematyzowanym, ciągłym procesie wychowawczym i przy zaangażowaniu do tej pracy opinii zespołu. Być wychowawcą,to nie oznacza jedynie rozkazywać - chociaż w konkretnych sytuacjach staje się to koniecznością - cała jednak działalność to inspiracja i ukierunkowanie postaw luczi dla osiągnięcia zamierzonego celu.