wykorzystywali i łączyli różne dziedziny wiedzy np. prawo, ekonomię i politykę ) dając wartościowe informacje o poszczególnych działach administracji i metodach jej działania. Profesor Uniwersytetu Wiedeńskiego Lorenz Von Stein 1815-1890 przez wielu autorów uważany za twórcę nauki administracji, omawiał różne działy działalności administracyjnej państwa, tworzył interesujące uogólnienia odnoszące się do wszystkich działów i podkreślał wspólne metody działania właściwe dla całej administracji.
Rozwój społeczno — gospodarczy zaistniały w XIX wieku, koncentracja produkcji, kształtowanie się olbrzymich potęg przemysłowych i postęp techniczny zrodziły silne zapotrzebowanie na sprawną administrację oraz dobrą organizację i harmonizację czynności pracujących zespołów a wzmagająca się konkurencja zmuszała do obniżania kosztów i usprawniania produkcji a także zwiększenia wydajności pracy.
Osiągnięcia teorii zarządzania tworzą bazę nauki administracji wyróżnia się kilka szkół ( kierunków) np. zarządzanie szketó Stosunków między ^ ^
ludzkim, zarządzanie naukowe. - I ^ ^ r 4^1 ty
Nurt zarządzania administracyjnego badał przede wszystkim urzędników. Główni przedstawiciele tego nurtu to Henry Fayol 1841 -1925 i Max Weber.
14 Zasad administracji Fayola
1. Podział pracy
2. Autorytet
3. Dyscyplina
4. Jedność rozkazodawstwa
5. Jedność kierownictwa
6. Podporządkowanie interesu osobistego interesowi ogółu
7. Wynagrodzenie
8. Centralizacja
9. Hierarchia
10. Ład
2