Inwentaryzacja nieużytków poprzemysłowych
Inwentaryzacja warunków przyrodniczych terenów bezgiebowych
Inwentaryzacji warunków przyrodniczych terenów bezslebowych dokonuje Sie rozpoznania oraz kompleksowej oceny:
a) rzeźby terenu
b) rodzaju gruntu,
c) stosunków wilgotnościowych,
d) szaty roślinnej,
e) stopnia zaawansowania procesów glebotwórczych
0 oceny warunków siedliskowych aktualnych i potencjalnych.
1. Rzeźba terenu
Rzeźbę terenu bezglebowego charakteryzuje się podając jego formę, usytuowanie i wielkość, a ponadto ocenę prawidłowości ukształtowania rzeźby.
WSród terenów bezslebowych wyróżnia się następujące formy:
• tereny sztucznych usypisk (zwałowiska, składowiska, osadniki, hałdy)
• tereny sztucznych odsłonięć (wyrobiska, wykopy, tereny o zdartej pokrywie glebowej)
Poszczególne formy terenów bezslebowych. ze względu na usytuowanie w stosunku dó otaczających form terenu, dzieli sie na:
• nadpoziomowe lub podpoziomowe, gdy różnice wysokości w stosunku do terenów przyległych są większe niż 1 - 2 m
• niwelacyjne (poziomowe) - gdy różnice wysokości w stosunku do terenów przyległych są mniejsze niż 1 - 2 m
• stokowe, gdy usytuowane są na zboczu (wyrobiska) lub też. gdy częściowo przytykają do zbocza zwałowiska)
Formy nadpoziomowe i podpoziomowe ze względu na deniwelacje w stosunku da przyległych terenów dzielone są na:
• niskie (płytkie) do 20 m
• średniowysokie (średniogłębokie) 20 - 40 m
• wysokie (głębokie) 40 - 80 m
• bardzo wysokie (bardzo głębokie) ponad 80 m