Americo Vespucci inst 1

Americo Vespucci inst 1



AMERIGO VESPUCCI

SZKOLNY ŻAGLOWIEC WŁOSKIEJ MARYNARKI WOJENNEJ

AMKRIGO VESPUCCI jest jednym z największych żaglowców świata. Jego budowę rozpoczęto 12 maja 1930 roku z polecenia rządzącego wówczas we Włoszech Benito Mussoliniego. Odpowiedzialnym za projekt i budowę statku był inż. Francis Rotundi. Żaglowiec zaprojektowano zgodnie z zasadami konstrukcji dziewiętnastowiecznego trzy-pokładowego liniowego okrętu wojennego. Do dnia dzisiejszego AMERIGO VESPUCCI jest największym żaglowcem na świecie podnoszącym banderę wojenną.

Jednostkę tą zwodowano 12 lutego 1931 roku w Królewskiej Morskiej Stoczni Castellamare de Stabia i nazwano AMERIGO VESPUCCI, ku czci słynnego żeglarza włoskiego, badacza wybrzeży Ameryki Pd w czasach Kolumba, od którego imienia pochodzi nazwa Ameryki. W sumie zbudowano dwie jednostki, pierwszą z nich był CHRISTOFORO COLUMBO, który po II Wojnie Światowej, w ramach reparacji wojennych, przejęty został przez ZSSR. W nowej służbie otrzymał nazwę DUNAJ. W roku 1971 uznano jego remont za nieopłacalny i przekazano jednostkę do złomowania w porcie w Odessie.

Natomiast AMERIGO VESPUCCI nadal zachwyca miłośników i znawców żagli w portach całego świata, przyciąga swoim pięknem, wysokimi smukłymi masztami, mosiężnym wyposażeniem oraz galerią na rufie, czarno-białym kadłubem z pozłacaną rufą i dziobem. W latach 1951 - 58 na AMERIGO VESPUCCI przeprowadzono gruntowną modernizację, podczas której wprowadzono wiele zmian w budowie i wyposażeniu żaglowca, m. in. wyposażony zostaje w dwa dużej mocy silniki spalinowe, które napędzając prądnice na statku są źródłem energii elektrycznej. Do dnia dzisiejszego AMERIGO VESPUCCI utrzymywany jest w nienagannej czystości i dbałości o detale.

Od początku na żaglowcu szkoleni byli i są oficerowie z Morskiej Marynarki Italii oraz kadeci z Morskiej Akademii w Leghorn. Zazwyczaj odbywają oni 3-miesięczny rejs po Morzu Śródziemnym i Atlantyku, podczas którego przygotowują się do dalszej służby we Włoskiej Marynarce Wojennej. AMERIGO VESPUCCI odbywał wiele podróży morskich, odwiedzając porty całego świata. W 1933 i 1955 roku żaglowiec odwiedza porty USA. 1952 roku porty Brazylii i Argentyny. W 1963 roku statek odwiedza porty Środkowej Ameryki, po czym odbywa rejs na Morze Północne i wschodnie wybrzeże Atlantyku. W 1991 roku AMERIGO VESPUCCI pod dowództwem kmdr. Mario Tumati odwiedził również Akademię Marynarki Wojennej w Gdyni, dzięki czemu polscy miłośnicy żeglarstwa mogli podziwiać tą piękną jednostkę. Od czasu do czasu żaglowiec zaznacza swoją obecność na regatach Cutty Sark, nie bierze on jednak udziału w zawodach, ponieważ wysoki kadłub utrudnia żeglowanie pod wiatr.

DANE TECHNICZNE

AMERIGO VESPUCCI - szkolny żaglowiec włoskiej marynarki wojennej

DŁUGOŚĆ CAŁKOWITA (z bukszprytem)    -    102.0    m;

DŁUGOŚĆ (bez bukszprytu)    -    83,0    m;

SZEROKOŚĆ KADŁUBA    -    15,6    m;

ZANURZENIE    -    7,2    m;

WYPORNOŚĆ    -    4100    ton;

POWIERZCHNIA ŻAGLI    -    2850    m;;

MOC MASZYN    -    2 silniki diesel po 1000 KM:

ZAŁOGA    -    450    osób.

BUDOWA MODELU

Model włoskiej fregaty AMERIGO VESPUCCI opracowany został na podstawie włoskich planów stoczniowych ASSOCIAZIONE NAWIMODELISTI BOLOGNES1 - CENTRO ITAL1ANO STUDIE RICERCHE NAVALI oraz materiałów własnych. Model wykonany jest w skali 1; 100 i przedstawia statek na stan z 1930-31 roku.

Zasady ogólne

1.    Przed .sklejaniem modelu należy zapoznać się z rysunkami montażowymi, opisem budowy, rodzajami szablonów, rozmieszczeniem części na arkuszach. Podczas budowy modelu korzystać z rysunków pomocniczych.

2.    Stosujemy metodę dopasowania części na sucho.

3.    Większość wręg naklejonych na tekturę odpowiedniej grubości (tektura 1 mm załączona jest w zestawie, ostatnia strona) stanowi kształt elementu. Należy je doszlifować drobnym papierem ściernym.

4.    Części oznaczone literą I (lewa) sklejamy analogicznie jak części oznaczone literą p (prawa).

5.    Części oznaczone symbolem nożyczek (s<) należy naciąć, oznaczone gwiazdką (*) należy nakleić na tekturę 0,5 mm, dwoma gwiazdkami (**) należy nakleić na tekturę 1 mm. trzema gwiazdkami (***) należy nakleić na tekturę 1,5 mm, W - wyciąć. Zgiąć element w miejscu, gdzie na krawędzi po przeciwległych stronach są kreski. Linie zagięć lekko nacinać. Części owalne przed sklejeniem kilkakrotnie przeciągnąć np. na krawędzi stołu.

6.    Kolejność budowy zbliżona jest do kolejności numeracji.

7.    Maszty, reje, bukszpryt, bomy i wszystkie drzewce proponujemy wykonać z drewna zgodnie z rysunkami i wymiarami zamieszczonymi na arkuszach lub wykorzystać przy budowie gotowy zestaw dopasowanych elementów drewnianych, dostępny na rynku modelarskim.

8.    W celu poprawienia estetyki modelu należy retuszować wycięte krawędzie części np. wodną farbką akwarelową w odpowiednim kolorze.

9.    Pozostałe elementy z drutu retuszujemy w kolorze macierzystym danego elementu.

10. Chcąc zabezpieczyć model, usztywnić jego konstrukcję, ułatwić przyszłą jego konserwację i czyszczenie, uzyskać powierzchnię matową lub błyszczącą, można model polakierować lakierem bezbarwnym (najłatwiej korzystając z lakieru w SPRAY-u). Aby uzyskać powierzchnię matową lakierujemy jednokrotnie, powierzchnię błyszczącą uzyskujemy poprzez wielokrotne lakierowanie.

OPIS BUDOWY

1.    KADŁUB - SZKIELET

Na początku należy elementy A-l, A-2, B-l, B-2, C-l, C-2, Dl-1, Dp-1, Dl-2, Dp-2, El-1, Ep-1, El-2, Ep-2, W1 do W15 nakleić na karton grubości dokładnie 1 mm. Po wycięciu tych elementów formujemy je w szkielet i sklejamy w całość (rys.). W oznaczonych miejscach na podłużnicy A-1, A-2 wklejamy sklejone wcześniej opaski z dnem Tla-b, T2a-b, T3a-b, T4a-b pilnując, aby były równo wklejone (przerywane linie). Elementy te będą gniazdami masztów i bukszprytu, umożliwią sztywne osadzenie drzewców masztów w pionie (w linii dziób - rufa).

Po sklejeniu szkieletu należy papierem ściernym wygładzić nierówności na obrysie wręg, podłużnicy i poprzecznie. W poprzecznicy DI-Dp, El-Ep. C1-C2 należy papierem zetrzeć skosy stosownie do spadku wg wręg.

UWAGA: na poprzecznicy El-Ep zetrzeć skosy nawet do wewnętrznej krawędzi linii.

2.    POSZYCIE DNA I BURT

Na elementy C-l, C-2 przyklejamy bezpośrednio (bez podklejania tekturą) pokłady cz. 27c i 27a. Następnie na pokładzie cz. 27a formujemy i przyklejamy nadbudówki cz. 28a, b, c w oznaczonych na płaszczyźnie pokładu miejscach. Na szczycie szkieletu i nadbudówkach przyklejamy pokłady cz. 27 i 27b wcześniej podklejając je na tekturę 1 mm. Każdą wręgę i poprzecznicę oklejamy paskiem kartonu o szerokości 4 mm, na którym przyklejone będą elementy poszycia dna i burt. Oklejanie dna należy zacząć od naklejenia na element szkieletu A-2 cz. lc-stewa rufowa, następnie cz. Ib-stępka i cz. la-stewa dziobowa na element A-l. Proszę zachować tę kolejność, równo i dokładnie przykleić cz. la, b, c. Po przyklejeniu tych części możemy zacząć oklejać poszycie dna, które najlepiej zacząć od cz. 10 1-p w kierunku dziobu. Elementy poszycia dna posiadają języczki, na jednym z nich widnieje kropka. Języczek ten ma być przyklejony do elementu A-l, A-2 i cz. la, b, c a kropka oznacza kierunek do dziobu

Ilustracja na okładce    Grzegorz Nawrocki

Projekt modelu    Jarosław Dzierżawski

WYDAWCA    PRZĘDSIEBIORSTWO HANDLOWE

GOMIX

LESZEK GOŁDYN

15-427 BIAŁYSTOK, ul. LIPOWA 6

_tel. (0 85) 732 20 11 tel./fax (0 85) 743 54 56 tel./fax (0 85) 663 63 01

WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE PRZEDRUK I KOPIOWANIE FRAGMENTÓW LUB CAŁOŚCI JEDYNIE ZA ZGODĄ WYDAWCY


MODEL KARTONOWY 1:100 FLY MODEL nr 102

AMERIGO VESPUCCI

ISSN 1233 -9423 Wydanie II


(rys.). Klejąc po kolei w kierunku dziobu jako ostatnią przyklejamy cz. 21-p. Przyklejając te części należy je tak uformować na krawędzi nożyczek lub stołu aby łagodnym łukiem przylegała do stewy dziobowej cz. l,a i elementu A-l (rys.). Następnie przyklejamy cz. 11 1-p, oraz dalsze elementy poszycia dna. Podobnie jak na dziobie tak i na rufie formujemy cz. 14a 1-p i 14b 1-p, a potem przyklejamy je do stewy rufowej cz. lc i elementu A-2. Potem przyklejamy cz. ld,e,f (rys.).

Po przyklejeniu poszycia dna możemy okleić burty, ale za nim do tej czynności przejdziemy, należy podkleić poszycie burt od strony wewnętrznej tłem. Będą to kolejno dla cz. 17ap - cz. 21p i cz. 21bp, dla cz. 17bp - cz. 21ap, dla cz. 17al - cz. 21 1, dla cz. 17bl-cz. 2 lal. Ponadto dla cz. 17, cz. 17al,icz. 17ap należy wykonać oczka z nici dla umocowania lin olinowania stałego bukszprytu (rys.). Oklejanie burt zaczynamy od cz. 17, następnie cz. 17ap-al. Przyklejając cz. 17ap-al należy tak je dopasować, aby koniec górnego pokładu pokryć z krawędzią poszycia burty. Następnie należy zwrócić uwagę aby przy otworze kluzy kotwicznej nie wybrzuszył się bąbel. W tym celu klejąc należy dolny róg (który styka się z cz. 2p-l oraz cz. l,a) odciągnąć po skosie w dół i przytrzymać do wyschnięcia kleju. Podobnie kleimy cz. 17bp-bl uważając, aby krawędź początku górnego pokładu zgadzała się z krawędzią poszycia burty. Jako kolejną kleimy cz. 17c, następnie 17d i 17e (rys.). Statek posiada na dziobie i rufie ozdobne płaskorzeźby cz. 18, a i cz. 19,a,b oraz galion cz. 18dp-dl. Proponuję te części przykleić pod koniec klejenia modelu, aby w trakcie klejenia nie uszkodzić tych delikatnych elementów. Podobnie na koniec budowy radzę przykleić ster i śrubę.

Następnie na pokładzie cz. 27a i burtach z podklejonym tłem przyklejamy zabudowę burt cz. 22,a,b cz. 23,a,b cz. 24,a,b,c cz. 25,a,b cz. 26,a,b według rys.

3.    NADBUDÓWKA I WYPOSAŻENIE POKŁADOWE

Model statku posiada dwie nadbudówki cz, 29 i cz. 32 oraz świetlik z trapem zejściowym pod pokład cz. 31. Nadbudówki opracowane zostały tak, aby po wycięciu okienek można było wykonać ich wnętrze. W tym celu przed sklejeniem nadbudówek należy wyciąć okna, podkleić je od wewnątrz przeźroczystą folią, a następnie pod-klejkami z tłem dla cz. 29 jest to cz. 29a, dla cz. 32 - cz. 32a. Wnętrze nadbudówek pokazane zostało na rysunkach, jak i budowa świetlika z trapem cz. 31.

Model posiada działka salutujące cz. 36 i pomocnicze dźwigi kotwiczne cz. 37, które opracowane zostały jako elementy obrotowe, co przedstawiają rysunki. Na pokładzie cz. 27 umieszczone są dwa trapy zejściowe pod pokład cz. 52,a. Budowę i rozmieszczenie innych elementów, takich jak wywietrzniki, świetliki, półkluzy, kominy, kotbeiki, kołkownice, kabestany itd. pokazują rysunki i plan generalny. UWAGA: od kotbelki cz. 34,a,b odchodzi łańcuch D-15 do pierwszego słupka relingu (kolor łańcucha biały). Natomiast łańcuch kotwiczny D-15 odchodzi od pierwszej kotwicy cz. 89,a,b do kluzy kotwicznej cz. 18b,c (kolor łańcucha czarny).

4.    SZALUPY

Budowa szalup pokazana została na rysunkach przekrojowych, a ich rozmieszczenie na planie generalnym. Na rysunkach pokazane zostały także sposoby podwieszania szalup pod żurawiki i bomy.

5.    MASZTY, BUKSZPRYT, REJE, BOMY

Proponujemy wszystkie te elementy wykonać z drewna (toczenie). Na początku i końcu każdego elementu podana została średnica. Ponadto do modelu dodany został arkusz z owijkami w oryginalnym kolorze i można okleić drzewce owiikami. Zaleca sie i dopuszcza zastosowanie gotowych, wytoczonych elementów drewnianych (masztów, reii. bomów itd.)dostepnvch w sprzedaży. Budowa masztów itd. pokazana została na arkuszach szablonów do samodzielnego wykonania. Rozmieszczenie marsów, salingów, dybów i innych części proszę wykonać na tych samych wysokościach, które przedstawione są na szablonach. Proszę pamiętać, aby wkleić pomiędzy cz. 82a,k cz. 83a,k i cz. 84a,k karton gr. 0,5 mm. Ponadto na szablonach pokazane jest rozmieszczenie oczek. Oczka te potrzebne będą do „plątania” wszystkich linek. Sposób wykonania oczka pokazany został na rysunku.

Aby osadzić oczko należy nawiercić w drzewcu otwór wiertełkiem, następnie wkleić oczko klejem Distal. Aby przymocować reje do masztów należy nawiercić wiertełkiem w oznaczonych miejscach reje i maszty, a następnie za pomocą drutu wklejonego Distalem, połączyć na sztywno. Przy wykonaniu rei należy pamiętać, aby przy niektóiych rejach wkleić oczka z tyłu drzewca, co pokazane zostało na rys. i szablonach. Na wierzchołki masztów (top masztu) należy nakleić końcówki cz. 86 (rys.).

6.    OLINOWANIE STAŁE

Olinowanie stałe przedstawione zostało na schemacie olinowania stałego.

Na początek proponujemy przykleić w oznaczonych miejscach ławy wantowe cz. 20p-l, cz. 20ap-al, cz. 20bp-bl oraz podwięzi wantowe cz. 20c (rys.). Następnie należy przeciągnąć linki od podwięzi wantowych poprzez ściągacze D10 do marsów i od marsów poprzez ściągacze Dl 1 do salingów (rys.). Poprzeczki want albo wiązać, albo w miejscach styku linek przykleić rozwodnionym klejem Wikol. (po wyschnięciu kleju końcówki obciąć żyletką).Każda linka odchodząca od ław wantowych, marsów i pokładów poprzedzona jest ściągaczem, które malujemy na kolor biały. Liny odchodzące od pokładu poprzez ściągacze D10 przymocowane są do oczek wklejonych klejem w pokład. Miejsca te oznaczone są kropkami na obrzeżach pokładów cz. 27 i cz. 27b. Olinowanie odchodzi z obu stron pokładów do oznaczonych miejsc na masztach (wcześniej wklejone oczka). Bukszpryt posiada naciągi wykonane z łańcuszka C-2,7,8,10 co opisane jest na schemacie olinowania. Łańcuch C9 (D-15) malować na kolor czarny, pozostałe na kolor biały. Siatkę sztormową należy tak wykonać, aby oczka miały wymiar 0,5 x 0,5 mm i umieścić ją wg schematu. Siatkę taka można wykonać ze starej firanki, kolor siatki (liny lniane) - ciemny piasek. Przy wykonaniu pert na rejach proszę pamiętać, aby linka, która idzie równolegle wzdłuż rei, była oddalona o 7 mm od rei. Miejsce „spadu” każdej linki pokazane jest na szablonach rei i oznaczona literą „P.”. Linki wiązać albo kleić Wikolem.

7.    OLINOWANIE RUCHOME ŻAGLI SZTAGOWYCH I ŻAGLI GŁÓWNYCH

Olinowanie pokazane jest na arkuszach ze schematami. Dla lepszego wyglądu modelu radzimy wykonać żagle z materiału, okleić je linką, wykonać ściągacze D14 oraz zainstalować na żaglach Refseizingi. Naciąganie wszystkich linek odbywa się poprzez bloczki cz. 92,a (cz. 92a podkleić na karton gr. lmm). Dopuszcza się zastosowanie drobnych elementów np. ściągaczy, bloczków, bębnów, kołków itp. wykonanych z drewna lub mosiądzu, dostępnych na rynku modelarskim. Końcówki linek przywiązujemy do kołkownic cz. 44, cz. 44al-ap,b,c,d,e i kołkownic wantowych (rys.). Kołkownice wantowe cz. 71,a cz. 73,a mają być przyklejone na wysokości 13 mm od powierzchni pokładu, a kołkownica cz. 72,a od powierzchni ławy wantowej cz. 20ap-al. Ponadto z drutu średnicy 0,2 mm proszę wykonać przetyczki, tak aby wystawały 1 mm od powierzchni części. Przy olinowaniu żagli głównych proszę pamiętać o oczkach z nici na powierzchni żagli oraz o tym, że linki wzdłuż masztów przechodzą przez szczeliny w salingach i marsach wg rys. Końce linek wiązać do kołkownic wg schematu, a jeżeli ktoś będzie na tyle wytrwały, prawidłowo te linki powinny być mocowane do haków u podnóża masztów D6. Układając żagle proszę starać się ułożyć je w taki sposób, aby były „pełne wiatru”, co powinno być spowodowane odpowiednim naciągnięciem linek.

8.    WYKOŃCZENIE MODELU

Jeszcze przed rozpoczęciem olinowania należy wykonać relingi na nadbudówkach i pokładzie cz. 27 oraz zaopatrzyć schody cz. 59 w poręcze i podpory D12. Wzory relingów pokazane są na arkuszu z szablonami. Po położeniu wszystkich linek i żagli wykonujemy relingi na obwodzie tylko dwóch pokładów cz. 27 i cz. 27b. Pokłady te posiadają relingi z poręczami, są to dla cz. 27 - cz. 87 a dla cz. 27b - cz. 87a. Poręcze te najlepiej podkleić tekturą gr. 0,2 mm.

Po wykonaniu podstawki instalujemy ster i śrubę okrętową, na rufie i dziobie przyklejamy ozdobne płaskorzeźby oraz galion (rys.). Na rufie przyklejamy galerię rufową cz. 19f,g podpierając ją podporami D9, a na obwodzie całych burt (w oznaczonych kropkami miejscach) rozmieszczamy drabinki Dl3. Rozmieszczenie tych drabinek pokazuje plan generalny. Na rys. pokazana jest budowa zejściowych trapów burtowych cz. 79. Trapy te można umieścić na modelu na dwa sposoby, co pokazują rysunki. Na lawy wantowe cz. 20p-l zakładamy wytyk B6. Statek posiada dźwig umieszczony na grot-maszcie Gl, jego budowę pokazuje rysunek.

UWAGA: jeżeli chcemy wyeksponować dźwig nie rozwijamy (nie przyklejamy) żagla Z6, a jeżeli chcemy, aby żagiel był rozwinięty, dźwig opuszczamy między komin cz. 30 a szalupy na pokład cz. 27. Krawędzie nacięć części można pomalować farbkami o odpowiednich kolorach i odcieniach.

Życzę wszystkim przyjemnego sklejania oraz maksymalnego „naplątania” linek co upiększy model tej wspaniałej fregaty.

Jarosław Dzierżawski

SPRZEDAŻ WYSYŁKOWA

-    modele kartonowe FLY MODEL

-    modele kabin z folii PCV (prod. P.H. GOMIX)

-    elementy drewniane do modeli kartonowych : koła, lufy dział, armaty, maszty, reje itp. (prod. P.H. Gomix)

-    bardzo drobne elementy modeli wykonane z mosiądzu w odpowiednich skalach (prod. P.H. Gomix)

-    bezbarwny lakier SPRAY BRICO COLOR pojemnik ciśnieniowy 400 ml

-    karton 1 mm, 1,5 mm, 2 mm, format A3, A4, B3, B4

-    kleje do kartonu, papieru, drewna

ZAMÓWIENIA prosimy kierować telefonicznie, faxem lub pocztą na adres:

P.H. GOMIX, 15-427 BIAŁYSTOK, ul. LIPOWA 6

tel. (0 85) 732 20 11 tel./fax (0 85) 743 54 56 tel./fax (0 85) 663 63 01



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
rys1 (17) „AMERIGO VESPUCCI” - SZKOLNY ŻAGLOWIEC WŁOSKIEJ MARYNARKI WOJENNEJHistoria żaglowca „AMERI
50093 rys1 (17) „AMERIGO VESPUCCI” - SZKOLNY ŻAGLOWIEC WŁOSKIEJ MARYNARKI WOJENNEJHistoria żaglowca
Americo Vespucci inst 2 SCHEMAT OLINOWANIA RUCHOMEGO ŻAGLI GŁÓWNYCH
Americo Vespucci inst 3 “AMERIGO YESPUCCI” PL GENERALNY NA 1930r. 76a-c
Americo Vespucci inst 5 SZABLONY DO SAMODZIELNEGO WYKONANIA SKALA 1:100 RZUTY Z BOKU D2 P z p,  
Americo Vespucci inst 6 SZABLONY DO SAMODZIELNEGO WYKONANIA MASZTÓW I REI SKALA 1:100 0 5,8 R1 - fok
Americo Vespucci inst 7 biały czerwony ostry
Americo Vespucci inst 8 SCHEMAT OLINOWANIA ŻAGLI SZTAGOWYH K2UWAGA: Wszystkie żagle okleić do okoła
Americo Vespucci Z 1 - fokżagiel
Americo Vespucci 17bp SPOSÓB WYKONANIA OCZKA Z NICI kartonik z klejem 17 l -1- --- _
skanuj0064 (21) 68 385.    ODZNAKA 30-LECIA MARYNARKI WOJENNEJ (1975) S.g. na podłużn
AKADEMIA MARYNARKI WOJENNEJ im. Bohaterów Westerplatte AMW Wetrn. 1039/2003 Andrzej FelskiPRACA
Załącznik 4 cd. AKADEMIA MARYNARKI WOJENNEJ IM. BOHATERÓW WESTERPLATTE Yydział Nawigacji i Uzbrojeni
Załącznik 4 cd.AKADEMIA MARYNARKI WOJENNEJ IM. BOHATERÓW WESTERPLATTE Wydział
Załącznik 4 cd. PODSUMOWANIE Powszechność stosowania kompasu typu GKU na okrętach Marynarki Wojennej
AKADEMIA MARYNARKI WOJENNEJ WYDZIAŁ NAWIGACJI I UZBROJENIA OKRĘTOWEGOPchor Jan Kowalski Błędy

więcej podobnych podstron