adm4

18

ZBROJA

Wiochy, Mediolan (?), 2. połowa XVI w.

Stal, miedź, skóra, aksamit; kucie, rytowanie, złocenie Inwentarz nr Z.O. 6036

Pochodzenie: przypuszczalnie z byłego Arsenału w Carskim Siole Nie publikowana

Układ części zbroi w szczególności policzków zamkniętego hełmu i ochrony rąk oraz nóg, określają jej przynależność do rozpowszechnionego wariantu kompletów europejskiego uzbrojenia obronnego przełomu XVI i XVII lub 2. połowy XVI w. Na turniejowy charakter zbroi wskazują dwie ruchome płytki w dolnej części napierśnika, elementy wyposażenia ochrony rąk, szczególnie lewej, w profilowane tarczki. Dekoracja zbroi wykonana jest w stylu właściwym dla twórczości włoskich (najprawdopodobniej mediolańskich) mistrzów epoki i odznacza się wysokim poziomem wykonania. Kompozycja z liter BP, według wszelkiego prawdopodobieństwa interpretować należy jako inicjały mistrza.

19

ZBROJA

Włochy lub Niemcy (wpływ wioski),

2. połowa XVI w.

Stal, brąz, skóra; kucie, repusowanie, rzeźbienie, rytowanie, złocenie Inwentarz nr Z.O. 3981

Pochodzenie: z byłego Arsenału w Carskim Siole Literatura: Lenz 1908, s. 213, nr 1.403

Zbroja wyróżnia się uzupełniającymi płytami, które chronią z lewej strony hełm, ramię i łokieć, wskazując tym samym na turniejowe przeznaczenie całego kompletu.

Dekorację zbroi stanowią szerokie pasy złożonego stylizowanego ornamentu, mającego związek z dobrze znanymi kompozycjami spotykanymi w zdobieniu włoskiego uzbrojenia obronnego te-

18 a

18 b

64