5) składowa fotoelektronowa prądu siatki ISv (prąd uzależniony od fotoelektronów emitowanych przez siatkę);
6) prąd siatki uwarunkowany emisją jonów z katody.
Składowa jonowa prądu siatki często bywa wykorzystana jako
miernik stopnia zagazowania lampy. Prąd termiczny siatki ma specjalne znaczenie w lampach z katodą tlenkową o pośrednim żarzeniu. W tych lampach równocześnie ze znacznym rozgrzaniem siatki występuje zjawisko aktywowania powierzchni siatki na skutek rozpylenia na niej aktywnych substancji z katody.
W lampach odbiorczych masowej produkcji często obserwujemy istnienie pierwszych czterech składowych prądu siatki, przy czym składowej elektronów pierwotnych Jsł przypisuje się kierunek dodatni, podczas gdy pozostałe trzy składowe mają kierunek przeciwny. Dlatego też te trzy składowe często bywają nazywane ujemnymi lub zwrotnymi prądami siatki. Prądy emisji fotoelek-tronowej i jonowej z katody są znacznie mniejsze w porównaniu z pierwszymi czterema prądami i praktycznie występują tylko w wypadkach specjalnych, na przykład w lampach elektrome-trycznych, stosowanych do wzmocnienia bardzo małych prądów.
Na rysunku 4-2 przedstawiono zależność całkowitego prądu siatki i jego składowych od ujemnych napięć siatki sterującej w lampie typu (6 n 6C).
Składowa elektronów pierwotnych prądu siatkowego przy ujemnych potencjałach siatki powstaje z elektronów, które z dużą szybkością początkową przezwyciężają ujemne pole siatki. Jak widzimy z przytoczonej krzywej, składowa zmniejsza się wraz ze zwiększeniem ujemnego napięcia siatki, a przy pewnej wartości tego napięcia, określanego jako napięcie odcięcia prądu siatki, całkowicie zanika. Wielkość potencjału odcinającego prąd siatki zależy od napięcia anodowego, a także od pracy wyjścia elektronów z siatki i może być określona z równania dla prądów początkowych, przy czym należy założyć określoną wartość prądu odcięcia (na przykład 0,1 mA).
Krzywa zależność prądu jonowego od napięcia na siatce ma charakterystyczne wygięcie. Początkowo wraz ze wzrostem ujemnego napięcia na siatce liczba jonów przychodzących na
38