elektroniczny stabilizator, generator akustyczny o sinusoidalnym przebiegu napięcia (współczynnik zawartości harmonicznych na wyjściu generatora powinien być nie większy niż 2% przy pomiarze mocy użytecznej i nie większy niż 0,5% przy pomiarze zniekształceń nieliniowych), bezindukcyjny opornik obciążenia Ra, woltomierze lampowe V, — do pomiaru napięcia zmiennego na siatce sterującej badanej lampy i V2 — do pomiaru napięcia zmiennego w anodowym obwodzie lampy. Woltomierz lampowy V, powinien odznaczać się opornością wejściową dostatecznie dużą (rzędu 100 Ru) ze względu na jego bocznikujące działanie.
10.3. POMIAR MOCY UŻYTECZNEJ LAMP PRACUJĄCYCH
W UKŁADZIE WZMACNIACZA MAŁEJ CZĘSTOTLIWOŚCI W KLASIE B
Lampy pracujące w klasie B mają tak dobrany punkt pracy, że przy danym napięciu anodowym prąd anodowy przepływa przez lampę tylko w czasie mniej więcej połowy okresu, przy czym składowa stała IJO bliska jest zeru. Punkt pracy położony jest na początku charakterystyki siatkowej. Pracę w klasie B stosuje się tylko w układach przeciwsobnych.
Podstawową zaletą układów przeciwsobnych z lampami pracu-cującymi w klasie B jest ich większa ekonomiczność. Poziom zniekształceń nieliniowych wnoszonych przez lampę pracującą w klasie B jest znacznie większy, niż przy pracy w klasie A w tych samych warunkach.
Metoda dławika anodowego w układzie przeciwsobnym
Analogicznie do pomiarów mocy użytecznej z dławikiem anodowym, w układzie zwykłego wzmacniacza jednostopniowego moc użyteczna lampy w układzie przeciwsobnym określona jest wartością spadku napięcia na czynnej oporności obciążenia, włączonej pomiędzy anody lampy, równolegle do dławika małej częstotliwości. Składowa stała prądu anodowego przepłynie wówczas przez
137