7. ROZDZIELNICE WYSOKICH NAPIĘĆ 103
lub w stacjach elektrownianych z blokami generatorowymi do 200 MW. Projekt typowy obejmuje rozdzielnie o podwójnym lub potrójnym systemie szyn zbiorczych, z szyną obejściową lub bez szyny obejściowej (tabl. 7.4). Układ konstrukcyjny — grzebieniowy.
Dwusystemowa rozdzielnia może mieć układ szyn prosty (rys. 7,7) lub z zewnętrznym systemem załamanym w tzw. układzie U.
Na rysunku 7.8 przedstawiono pole liniowe rozdzielni o układzie U przyłączone do szyn zbiorczych systemu środkowego i skrajnego zewnętrznego. Takie rozwiązanie może być konieczne przy wprowadzaniu linii dwutorowej, gdy tory mają być przyłączone do różnych sekcji szyn (łącznik sekcyjny usytuowany na jednym z końców rozdzielni-schemat jak na rys. 4.19).
Konstrukcje wysokie [7.7] są wykonane jako stalowe, kratowe, cynkowane, skręcane. Aparaty są ustawiane na konstrukcjach prefabrykowanych żelbetowych
>1-4
(prefabrykatya Elbudu). Zestawy aparatury zawiera album [7.22], a łańcuchy izolatorów — album [7.2]. W rozdzielniach NWS-110 stosuje się jeden typ przewodu — AFL-8 525 mm2, pojedynczy lub podwójny, w zależności od wartości prądu obciążenia w szynach zbiorczych i w polach. O szyno wanie i rozwiązania konstrukcyjne rozdzielni są dobrane do prądu zwarciowego 25 kA (moc zwarciowa 5 OV-A), natomiast w zależności od dobranej aparatury dopuszczalny prąd zwarciowy może wynosić 18 kA (3,5 GV- A) lub 25 kA. W tablicach 7.4 i 7.5 przedstawiono podstawowe wymiary oraz zasadę kompozycji odmian rozdzielni NWS-110. Wymiar g w tabl. 7.5 nie obejmuje odstępu, jaki powinien być zachowany między uziomem rozdzielni a ogrodzeniem
_,»CotrżJ_ TV'—---
(