było regulować napięcie na linii. Na końcu linii włączony jest nieruchomy wskaźnik napięcia. Tutaj też włączona jest mierzona oporność zespolona, a zatem wskaźnik końcowy mierzy napięcie na obciążeniu. Drugi wskaźnik napięcia może przesuwać się po linii. Wskazania wskaźnika ruchomego nie zależą od jego oporności, dlatego też można połączyć ten wskaźnik z linią w ten sposób, żeby pewien luz przy poruszaniu się wskaźnika nie odbijał się na jego połączeniu z linią. Za pomocą takiego urządzenia zostały przeprowadzone badania oporności wejściowej w lampach na
Rys. 12-10. Układ linii pomiarowej do pomiaru wejściowej oporności zespolonej lamp elektronowych
a — ogólny schemat linii pomiarowej, b — przekrój poprzeczny linii
falach o długości 60 cm. Zastosowanie takiej linii pomiarowej można zalecić do laboratoryjnych badań lamp w zakresie fal centymetrowych. Koncentryczna linia pomiarowa może być także użyta do pomiaru oporności wejściowych lamp żołędziowych.
Metoda rezonansowa
Przy pomiarze oporności zespolonej szerokie zastosowanie w miernictwie radiotechnicznym znalazła metoda rezonansowa. Istota tej metody jest następująca (rys. 12-11). Oporność mierzoną włącza się równolegle albo szeregowo do obwodu rezonansowego, nastrojonego na określoną częstotliwość.
Następnie obwód nastraja się znów na częstotliwość początkową za pomocą zmiany pojemności kondensatora dostrojeniowego.
174