•Ti
'Najczęstszym rodzajem szmerów sercowych są śródskurczowe szmery wyrzutowe. Mogą być one (1) niewinne - bez stwierdzanych zaburzeń frzjo\ogicznycb am wady anatomiczne), (2) fizjologiczne - wynikające z fizjologicznych zmian w metabolizmie or-ganizmu, lub (3)patologiczne, u których podłoża leżą nieprawidłowości anatomiczne serca i wielkich naczyń [57, 66]. Szmery
śródskurczowe mają szczytowe natężenie w okolicy środkowej fazy skurczu i zwykle ustają przed tonem Nie zawsze daje się stwierdzić charakter crescendo-decrescendo lub kształt romboidalny szmeru. Pomocna w odróżnieniu szmeru śródskurczowego O holosystoliczncgo może być obecność przerwy między szmerem a tonem S2.
Szmery niewinne
Lokalizacja. Od 2. do 4. lewego międzyżebrza między lewym brzegiem mostka a koniuszkiem
Promieniowanie. Niewielkie
Głośność. Stopień 1. do 2., niekiedy 3.
Tonacja. Miękki do średniego
Charakter. Zmienny
Wskazówki. Zwykle zmniejsza się lub ustępuje w pozycji siedzącej
Brak: prawidłowe rozdwojenie tonów, bez tonów wyrzutu, szmerów rozkurczonych czy wyczuwalnych pałpacyjnie cech powiększenia komory. Niekiedy może występować zarówno szmer niewinny, jak i inny szmer.
Podobnie jak w szmerach niewinnych
Możliwe objawy prawdopodobnej przyczyny.
Turbulencja spowodowana czasowym wzrostem przepływu krwi w przebiegu innego stanu, takiego jak niedokrwistość, ciąża, gorączka lub nadczynność tarczycy.
Mechanizm
Szmery niewinne wynikają z turbulentnego przepływu krwi, prawdopodobnie podczas wyrzutu krwi z lewej komory do aorty lub niekiedy z prawej komory do tętnicy płucnej. Bardzo częste u dzieci i młodych osób dorosłych, mogą być również słyszalne u osób starszych. Nie wiążą się z chorobą układu sercotvo--naczyniowego.
'm
PRZEWODNIK BATESA PO BADANIU PRZEDMIOTOWYM I PODMIOTC