bezkręgowce I (5)

Zalotka białoczelna

ieucorrhinia albifrons, A

Ma rozpiętość skrzydeł 6,5 cm, a ciało długości 4 cm - ciemnobrunatne z niebieskawa opaska na początku odwłoka. Nazwę „białoczelna'’ zawdzięcza białej części przedniej strony głowy, tzw. czoła.

Zalotka spłaszczona

ieucorrhinia caudalis, B

Wielkością i ubarwieniem podobna do poprzedniego gatunku. Odróżnić ja można po rozszerzonym wrzecionowato odwłoku i „czole" ubarwionym na żółto.

Zalotka większa

Leucorrhinia pectoralis, C

Nieznacznie większa od poprzednich gatunków. Samce ubarwione sa na czerwono z czarnymi pianiami i zakończeniami odwłoka, a samice sa żółtobrazowe z podobnymi czarnymi plamami. Prezentowane trzy gatunki zalotek należą do rodziny ważkowatych, z których około 30 gatunków występuje w Polsce. Sa to owady średniej wielkości, z kanciastym na bokach odwłokiem. U większości gatunków skrzydła sa ozdobione plamkami. Ważkowate latają nic?zbyt szybko. Spotykane sa w różnych miejscach i na ogół występują dość pospolicie. Nie dotyczy to jednak zalotek, które zostały objęte ochrona gatunkowa ze względu na coraz rzadsze występowanie. Zalotki związane sa z kwaśnymi, zarośniętymi wodami (stawy, bagna, torfowiska w lasach itp.). Biotopy te sa spotykane coraz rzadziej ze względu na osuszanie ich przez człowieka.

Zalotki latają od maja do września. Samce często przesiadują na przybrzeżnych roślinach, wypatrując przelatujących samic. Kopulacja odbywa się w locie. Samice składają jaja bezpośrednio do wody, unosząc się razem z samcami nad jej powierzchnia. Jaja opadają na dno bądź przyklejają się do roślin wodnych. Po kilku tygodniach rozwijają się z nich młode larwy. Rozwój larw w wodzie wynosi dwa lata. YV tym czasie utrzymują się one blisko brzegów, gdzie polują na różnego rodzaju bezkręgowce. Na wiosnę wychodzą z wody na rośliny i, po pęknięciu oskórka wzdłuż grzbietu, opuszczają wylinkę. Dorosłe ważki żyją kilka tygodni.