bezkręgowce I (22)

Modraszek telejus

Maculinea tcleius, A Rozpiętość skrzydeł 3-1-38 mm.

Modraszek nausitous

Maculinea nausilhous, B

Jego skrzydła maja rozpiętość 35-37 mm. Należy, wraz z modraszkiem te-lejusem, do bardzo licznej rodziny modraszkowatych (na świecie znanych jest około 3000 gatunków, w Polsce - ponad 40). Sa to niewielkie motyle, przeważnie o połyskujących barwach niebieskich lub brązowych. Samice bywają skromniej i ciemniej ubarwione niż samce. Oba gatunki modrasz-ków chronionych w Polsce występują na torflaslych lakach i bagnach w środkowej i południowej części kraju. Motyle lataja w lipcu i sierpniu. Ich gąsienice maja < iało dość krótkie, szerokie i splaszczoiH.-. Potrafią wydzielać słodka substancję, chętnie zlizywana przez mrówki. Gąsienice |x>-czątkowo żerują na krwiściagu lekarskim, następnie sa przenoszone przez mrówki do mrowiska, gdzie sa karmione i pielęgnowane przez swych go-spodarzy. Przyczyna tego jest wydzielana przez gąsienice modraszka substancja bardzo dla mrówek atrakcyjna. Poczwarki opuszczają mrowiska dopiero jako motyle. Oba gatunki modraszków sa w ostatnich czasach bliskie wyginięcia wskutek osuszania bagien, zaorywania lak i chemizacji rolnictwa, nie mówiąc już o niszczeniu mrowisk.

Rozróżnienie tych motyli jest bardzo trudne. Modraszek telejus ma spód skrzydeł jasnobrazowy z podwójnym rzędem czarnych plamek. Spodnia strona skrzydeł m<xlraszka nausitousa jest barwy brunatnej z pojedynczym rzędem czarnych plamek. Wierzchnia strona skrzydeł jest u obu gatunków prawie jednakowa (samców bardziej niebieskawa, a samic brunatna, czasami również z niebieskim nalotem).

Postojak wiesiołkowiec

Proserpinus proserpina, C

Ten nieduży motyl (rozpiętość skrzydeł 37-42 mm) jest przedstawicielem licznej rodziny motyli nocnych - zawisokowatych. Zawisaki należą do doskonałych lotników. Lataja szybko i zwinnie, często odbywają wędrówki na odległość kilku tysięcy kilometrów. O zmierzchu zawisają w locie nad kwiatami (stad ich nazwa), pijać nektar za pomocą długich „ryjków". Postojak jest wschodnim gatunkiem ciepłolubnym. Pochodzi z Azji, skąd przylatuje czasami do Europy. Występuje w pobliżu rzek na terenach piaszczystych. Lata głównie nocą i o zmierzchu. W ostatnich latach stal się gatunkiem, któremu grozi wyginięcie.

Wierzchnia strona skrzydeł mod/aszków

A Spodnia strona L skrzydeł

i

I.

i

Spodnia strona skrzydeł

l

49