Bardziej popularne są jednak ćwiczenia koncentryczne niż ekscentryczne. Ostatnio próbuje się wprowadzać ćwiczenia izokinetyczne stalą prędkością i stałym w ciągu ruchu obciążaniu mięśni.
Literatura:
[1] Kazimierz Fidelus, Zarys biomechanikj ćwiczeń fizycznych, Cz. I, wyd. AWF, Warszawa 1977
[2] Tadeusz Bober, Jerzy Zawadzki, Biomechanika układu ruchu człowieka, wyd. BK, Wrocław' 2003
[3] Zdzisław Zagrobelny, Marek Woźniewski, Biomechanika klniczna, część ogólna, wyd. AWF we Wrocławiu, Wrocław 1997
I. Biomechaniczna charakterystyka mięśni-cd.
7. Praca, moc i sprawność mechaniczna mięśnia.
Na ubytek energii AE„, mięśnia izolowanego składają się ciepło wydzielone podczas skurczu mięśnia Q oraz praca użyteczna wykonana przez mięsień Wu-. AEm~Wm+Q. (1)
Na‘ciepło^ ■zwane_też'pracą~stracaną'składają-się tzw; ciepło-skracania O/oraz ciepło wydzielone w warunkach izometrycznych Q„ tzw. ciepło aktywacji:
Q*Q. + Q,. (2)
Praca użyteczna mięśnia izolowanego
Wu = AE„, - Q, (3)
natomiast moc użyteczna jest różnicą mocy całkowitej dEmld( i szybkości wydzielania ciepła 5Qldr:
(4)
Sprawnością (chwilową) mięśnia >] nazywamy stosunek mocy użytecznej do mocy całkowitej: . .
(5)
SIVU
dl^ dE„/ dr
Udział pracy użytecznej człowieka w całkowitej zużytej energii jest znacznie mniejszy niż w mięśniu izolowanym:
= AEm
- praca zużyta na stabilizację ciała i ruchy oddechowe (praca mięśni szkieletowych)
praca zużyta na przemieszczanie płynów i gazów w organizmie (praca mięśni gładkich i serca) ciepło przemian metabolicznych
- energia utrzymująca stalą temperaturę ciała oraz oddana na zewnątrz.
1