t-.-J
I i Z I o M O
jot '.on. roślin — i a^to—i.nnrch.
. , . . 1 Ł . .Ud wMb “ł-,k'
p n < —n I I i t a Ł-1
łlMUłW iw 1 łupin, c.rii _
, . * • > /«*»to/ p—j« * ■"»«' • w“» w
JtLmłów ««.„ tur*>}• •!« pooiHtUo"® pr»»«rol,lt ’
„.„pal. cif.4 „k«t»ic. »Ui«l»r C,*K “* t,0rł7
. l ...... 1 k o /.u.p.Mor/. k«<lr. •pyca» ..rod.k - tk«nk, od-
.<..1.01.. f.rod.k .budcuir J«t * tkanki .■brloo.ln.j
pl.jt.utu,/. * ..rodku doJrtal.«o a.dl.oia aotoa wyki. »yr<S*nii *•-
wlązU organów rośliny, któro z niego wyrośnie. Oś zarodka tworzą: ko-
mOOik liany i.urodkonya /mJloula/ l łodyżka takoóczona pąkl.n wlerz-
cbołkoe/a /pi umilą/ i zwykle Hetkami. Boczni, na łodyżce uolenccsone
1 idei e«l • /ootyłedoijee/, których liczb. Joet cechą eyetamatyczną. U
^■igoumm lennych eratfpuje od kilku do klUcun..tu llścl.nl • zarodku, . z
pośród uktytonaulenoyoh d«r. liuclenl. w zaród ku poelodcją rośliny dwu-
li Jeleni.a, zaś Jad.n llócloó - Jednoliścloone. Czfść łodyżki zarodkowaj
Pauli*; liści wni tiuiynaay hypokotylea /ctfśclą podUścle-
,,J**l/. • powyś.j Uścl.nl .plkotylea /czfśclą oadUiof*-I '-«ą/.
>k«xtuKtfu/u aię zawiązków przyszłych organów uotają w zarodku l.ły tkanki ulegają odwodnieniu,o Ich metabolizm allneau
huieuy fizjologiczne zachodząc, w czaaie dojrzewania na-*rve«j<ają zarodek w etan uśpienia /spoocynku, anablozy/.
letni, od j.j poeteoś«aal. bielmww plerwow.ya /b.i ^fUiiu«V. «M 1 oblelaem* Zbudowana J.at t alfkletu eplcferaowago.aafwtym.;ą~«,» .
aaot., ekrobię, rzadziej Lnn. wl.locukry, lub białka. Zwykła m»w»u substancja ropnaowa jedoago rodzaju /np. %luase*/,a eyitj-
* onlajazaj Ilości. O nl.których roślin w ścianach koaćrtoejnu'. Ui . tl.lmnwej magazynowany Jaet wl.loeuki.r hemlc.luloro /ewiulrro i«;« •o»a/. B i • i a o pierwotne mjattfpujs w ur. rui. •.
uagoaa.l.nnyoh, np. aoany. Wypełniając woreeeel ro.ątc *f,a:.-ganetofltu ieóuki.go, Jaat rotem tkanką haploldalaą. V :.aalooacb ro*.u ok ryto zalążkowych tkanką odżywczą J.at zwykle trlplolda.n. b 1 e 1 a > /.ndoaperaluB, albumen/. Bierze ono początek z wtórnego Jądra woreczka caląlkowego /komórki centrwlnej/, które łączy elf a jednym c pierników w procesie podwójnego zapłodnienia. Powatająoa wóecaae triplold.Lna komórka ulega wielokrotnym podziałom, w wyniku których tworzy elf tkanka bielmowa. Komórki tej tkanki wypełniają alf materiałami rapaaowjmi .bez-wljający elf zarodek czerplw * bielma pekarery. Ctfść materio) w za.pa-oowych zgromadzonych w bielmie mota pocoataó tam do czaau wykaz tai cer:« przez kiełkującą roślinkf czynnych korzeni i Liści. Maniona,zawierając* tkankf bielmową w etanie spoczynku 1 w okrweia kiełkowania, aacywamy blaloowyal /np. trawry, palankowate, baLśmmskmmmta/.Bubataneje zapaeowo z bielma mogą ulec zupełnecu wchłonlfclu przez rozwijający aią zarodok. W takim wypadku tkanka bielmowa Jwat stopniowo retorl i zanika J.nzcze przed wejściem nnolealo w otan .poczynku. Mamiona, które w etanie epoczynku 1 w okresie kiełkowania ale zawierają Jut '-i.:*** Juko tkanki odtywetej, lec* materiały zapasom* mmJą zgroomdione e liśclenlaoh, noezą nazwf b i l b 1 elmowyctl /np .motylkowate, rótoeate, złożone/. Ośrodek za łątka /nuctUua/ zmytla tywm mrei mony przez zarodok i bielmo ma wczesnym okreola Ich rozwoju, u pownej liczby roślin /około 10 % gatunków/ to sulyela przebiega po-moll 1 z ośrodka tworzy alf w nasieniu tkmnkm spichrzom* ot bltloo lub występująca Jako Jedyoa tkanka odtywcia. loal o b i e 1 ■ a /perlsparmlum/. Jaat to tkanka dlploldalna. wyotfpuje np. w rodzinie grzybleniowatych, ple:rzoaetych,