antena ferrytowa
1 OOpF
47pF
—0 in
Na pręt ferrytowy o średnicy 8 mm i długości 100 mm nawija się 3 zwoje drutem nawojowym DNE 0 0,5 mm, następnie łączymy z kondensatorami i kablem wg schematu (rys. 70).
L 3 7.w.
lOOpF
UCI —50 Ohm Rys. 70. Schemat anteny ferrytowej
Strojenie anteny ferrytowej ogranicza się do przesuwania cewki wzdłuż pręta anteny, aż do uzyskania rezonansu (lub najgłośniejszego sygnału) na pożądanej częstotliwości np. 27,180 MHz tj. na kanale 19. Dołączenie do punktu „x” niewielkiej anteny o charakterystyce dookólnej dostarczającej napięcia równego napięciu z wykonanej anteny, dzięki przesunięciu fazowemu o 180° pozwala na bardzo korzystną zmianę charakterystyki promieniowania takiej anteny.
Rys. 71. Charakterystyka promieniowania anteny ferrytowej
Długość dołączanej anteny prętowej należy dobrać doświadczalnie w celu uzyskania największej kierunkowości.
*— Zamiast cewki LI, do kondensatorów Cl i C3 można dołączyć cewkę jednozwojową wykonaną na okręgu ok. 50 cm.
Strojenie takiej anteny przeprowadza się przez dobieranie długości zwoju. Uwagi dotyczące dołączania anteny prętowej dotyczą także tej anteny.