CCF20081202001

Rys. 3. Sprzęt laboratoryjny: a - waga techniczna, b - pehametr Firmy „Radiomett z włączonymi elektrodami szklaną i kalomelową, c - waga analityczna

-    pipety bakteriologiczne z podziałką o pojemności 1 cm

10 cm³,    _

-    kolby i butelki do przechowywania pożywek i odczynnikowi

-    kolby i cylindry pomiarowe,    ₍

-    szkiełka przedmiotowe i nakrywkowe do preparatów makrl skopowych,

-    bagietki szklane, łyżeczki porcelanowe.

2.3. Budowa mikroskopu

Mikroskop (rys. 4) stanowi podstawowy przyrząd do badan] drobnoustrojów. Jest to tzw. mikroskop świetlny składający s: z dwóch zasadniczych układów: mechanicznego i optycznego.

Części mechaniczne tworzą rusztowanie dla układu optyczneg i służą do przesuwania go w celu otrzymania obrazu oglądanegi przedmiotu. Do części mechanicznych mikroskopu należą: statyw! do którego są przymocowane stolik i tubus. Stolik służy do umie szczania na nim szkiełka przedmiotowego z preparatem. W środki stolika jest wycięty otwór, przez który przechodzą promienie oświet

< 4, Schemat mikroskopu: 1 - okular, luluis, 3 - oś optyczna mikroskopu, ulatyw, 5 - głowica pryzmatowa, hircza obrotowa, 7 - obiektyw, wcisk sprężynowy do preparatów, klolik, 10 - kondensor, 11 - oprawa "indu świetlnego, 12 - uchwyt przesło-i 11 oprawka do matówki, 14 - lus-iko, 15 - podstawa, 16 - śruba mikro-iiulryc/nn, 17 - śruba makrometryczna, « przesuw regulowany śrubą mikro-

lii|i|CC preparat. Stolik ma odpowiednie przyciski do mocowania l< iełka, a w wielu mikroskopach urządzenie umożliwiające dowolne pi/csuwanie go (tzw. stolik krzyżowy).

Tubus stanowi metalowa rura, którą można, opuszczać i pod-uonIć za pomocą dwóch śrub: makrometrycznej i mikronie trycznej. W górny otwór tubusa wkłada się okular, a w jego ilitlncj części jest tarcza obrotowa (tzw. urządzenie rewolwerowe) kilkoma otworami służącymi do wkręcania obiektywów. Długość tubusa wynosi 160 lub 170 mm. Pełny obrót śruby makrometrycznej (t/w. skok śruby) przesuwa tubus o 1,8 cm, a skok śruby mikromet-i ycznej wynosi 0,1 mm. Na statywie mikroskopu znajduje się jeszcze ti/ccia śruba służąca do przesuwania aparatu oświetlającego.

Część optyczna mikroskopu składa się z kompletu obiektywów I okularów, aparatu oświetlającego i lusterka.

Obiektyw składa się z zespołu soczewek powiększających i jest najważniejszą częścią mikroskopu. Najbardziej zewnętrzna soczewka mi/.ywa się czołową, jest ona płaska i najbardziej narażona na uszkodzenie. W soczewkach obiektywu następuje załamanie się promieni świetlnych biegnących od preparatu, w wyniku czego tworzy ulę obraz.

Każdy mikroskop ma najczęściej trzy do pięciu obiektywów, u powiększenia ich wynoszą zwykle: 5, 10, 40, 60 i 100 razy. Im

18

19