CCF20090228014

7.2. Nieciągłości w NLP

Układ zastępczy rozwartego końca NLP 0)C_u = Y„(g|3l sYpPI

Przykład wielokrotnego wykorzystania załamań znajdujemy w tzw. meandrowej NLP (Rys.7.5), która jest często stosowana w celu miniaturyzacji układów lub efektywnego wykorzystania powierzchni podłoża.

(7.1)

(Ponieważ równoważne wydłużenie NLP jest nieduże, (31 < FI/6). Zastępując w stałej fazowej f3 dli gość fali przez prędkość fazową v oraz częstotliwość otrzymujemy

= Zo v C_k = (Z„ c C_k) /

(7.2)

gdzie c oznacza prędkość światła a s_ofr względną efektywną stalą dielektryczną NLP.

Na Rys. 7.3 przedstawiono wyniki statycznej analizy tej pojemności dla' kilku wartości względnej stąłej dielektrycznej podłoża.    -

ot

0.3

-1,0

w/h

Rys.7.5. Fragment meandrowej NLP Skokowa zmiana szerokości NLP _:

. . .    i

Nieciągłość tę przedstawiono już na Rys. 7.2 wraz z podstawowym układem zastępczym. Równoważną pojemność C_s można w sposób przybliżony obliczyć, korzystając z uprzednio obliczonej równoważnej pojemności rozwartego końca szerszej linii

Q = C_k, (1 - w₂ / Wj)    (7.6)

Zależność do obliczania wartości L„nia postać

L_st= h [ 40.5 (w, / w₂ -1) - 75 log (w, /w₂) + 0.2 (w, / w₂) ] [nll/m] C/,7) i, według autorów, błąd obliczeń r-ic przekracza 5% przy

W|/w₂< 5, w₂/li > 1    (7.8)

Szczelina w NLP

Szczelinę w NLP wraz z układem zastępczym tej nieciągłości przedstawiono na Rys. 7.6.

r

T

Ti

!t^c'T

Rys. 7.6. Przerwa w NLP i jej ulcład zastępczy Ci = C_cvcn/2,    Q,=(C_odd-C_I)/ 2

Symetryczne rózgą I czicnic NLP fvmi T

(7.9)

Rys.7.3. Pojemność rozwartego końca NLP

Rozwarty koniec NLP wyproaiicniowujc również część cncigii dobiegającej do niego fali elektromagnetycznej. Przybliżona zależność opisująca równoważną kouduktancję G_k promieniowania rozwartego końca NLP ma postać

320tt² 6e-ff

-+ -

G,=

Zagięcie NLP

fwY

180

h)

C7.3)

	I	! T2 —
		-i
		i j i
		j i

Najczęściej stosowane jest zagięcie NLP pod kątem prostym (Rys. 7.4).

Tl

(b)

, (aj nagięcie poa nąic n pi usiym z puuuęuuu, (b) układ zastępczy optymalnie podciętego zagięcia.

x/w = V2( 1.04 +1.3 c-'-³⁵’^v/'')    (7.4)

I = x / VI    (7.5)

Rys.3.8. Rózga 1 ęzicnie T NLP z charakterystycznymi wymiarami; (b) układ zastępczy.

Wyznaczanie wartości parametrów rozgałęzienia T rozpoczyna się od obliczenia równoważnych szerokości mikropasków w_crfI, ^wcm według zależności (6.4). Następnie kolejno oblicza się

Xi=WGdT, , X =xw_crnZ,_II/(J_lZ_B), n = (sin x) / x (7.10) 15 = - w_cm (1—2 vv_Cfn / X.i) / ( Xi Z02) przy Zoi / Zo₂ ^ 0.5    (7.11)

I? =-w_cm (2-3 Z 01/ Zu 2) (1 - 2 w,m / X|) / ( Xi Zo₂ ) przy Z,„/Zo2> 0.5    (7-12)

di — 0.05 WcffjZni n² / Z02    (7.13)

dj= ( w_cfn/ 2 ) - 0.16 w_cm Zoi [ 1 + (2 w_cff(/ Zi )²— 2 In (Zoi/Zo₂)| / Z_d2

(7.14)