i
/
i
•i
> Niels Stensen
prawo stałości kątów (1669)
„ W kryształach danej substancji wielkość ścian nie jest stała, natomiast stale są kąty między odpowiadającymi sobie ścianami lub krawędziami ”
> Jonom Keppler (1611) „0 śniegu sześciokątnym”
XVII -XIX wiek rozwój krystalografii geometrycznej (morfologii kryształów)
Tendencja do przybierania postaci wielościanów spowodowała rozwój morfologii - dziedziny kry stalografii zajmującej się ■ badaniem zewnętrznego wyglądu kryształów. Mortoiugia rozwijała się w XVIII i XIX wieku i bazowała na wynalazkach optycznych epoki (mikroskop: goniometr optyczny)
> RtneJ. Hauy opisał zewnętrzne kształty kryształów (i792), sformułował prawo symetrii /'Wynalazek goniometru optycznego (1809) umożliwił oauanie zjawiska odbicia światła od ścian kry ształów, oraz anaiizę zewnętrznej symetrii kryształów
Wilhelm C Rómgen okrycie promieni X (1895) ‘
The A'obei Prize in Physics 1SU1 "in recognidon of the estruardinury ser.ii:es he has rcndered by ihe dis c l> tery of the remar kable rays subseąueniły named u/ter him*
William H. Bragg i William L Bragg (1913) j
- konstrukcja spektrometru rentgenowskiego
- teoretyczny model dyfrakcji
- potwierdzenie poprawności teoretycznego modelu struktury' soli kamiennej (halitu)
The Nobel Prize in Physics 1915 " for their seroicis in the anulysis of ery stoi siru ciurę by me ans ofX-rUys
i.A-2)ś»rcz)i-?ir£k ;
Moz 1 on Laue Opis zjawiska dyfrakcji promieni rentgenowskich na kryształach (1912)
The Nobel Prize in Physics Jtl4 ‘'for his discovery of the diffracdon ofX-rays by ery stuli"
Zdjęcie Li-ćgo (iiCCy AlT.J
=> DYFRAKCJA
dyfrakcja
promieniowania rentgenowskiego wynikiem specyficznej buaowy w ewnęuzncj
Zastosowanie promieni rentgenowskich stało się punktem zwrotnym w rozwoju krystalografii - umożliwiło badanie budowy wewnętrznej (stnucruryj kryształów
Obraz dyfrakcyjny kryształu Zr-S israieryt . blenda rynkowa)
:l budowy kryszuuu Zr.S (speseb rozrr.ifcszczerua aizn.cwj
Przejście od obrazu dyfrakcyjnego do modelu struktury kryształu wymaga jednak zastosow ania zaawansow anego aparatu matematycznego.