B

migłowiec szturmowy

AH-64A APACHE

AH-64 APACHE powstał w wyniku konkursu ogłoszonego w 1972 r., dotyczącego budowy nowego śmigłowca szturmowego. Przystąpiło do niego pięć amerykańskich wytwórni lotniczych, z których największe szanse miały projekty tirm: Bell i Hughes. Do podstawowych warunków, jakie stawiano nowemu śmigłowcowi należały:

• zintegrowany system u-zbrojenia przeznaczony

do niszczenia czołgów i innych pojazdów opancerzonych,

•    zdolność operowania w każdych warunkach atmosferycznych (także w nocy),

•    niska wykrywalność,

•    duża odporność na ogień p.lot. przeciwnika,

•    zdolność do lotów na malej wysokości w każdych warunkach terenowych.

PODSTAWOWE DANE TECHNICZNE

Opracowanie modelu

Długość całkowita

(z obracającymi się wirnikami)	- 17,76 m
Średnica wirnika nośnego	- 14,63 m
Rozpiętość skrzydeł	- 5,23 m
Wysokość całkowita	4,66 m
Rozstaw kół podwozia	2,03 m
Masa własna	- 4881 kg
Prędkość maks.
w locie poziomym	- 296 km/h
Pułap	- 6400 m
Zasięg	- 482 km

Wskazówki ogólne

PAWEŁ MISTEWICZ

Prototyp firmy Hughes, oznaczony jako YAH-64A, wykonał pierwszy lot 30 września 1975 r. Spełnił wszystkie założenia projektowe i po wielu lotach próbnych i testach został skierowany do produkcji seryjnej.

W 1985 r. firma Hughes, borykająca się z trudnościami finansowymi, została sprzedana koncernowi Mc Donnell Douglas, a oficjalną nazwę śmigłowca zmieniono na Mc Donnell Douglas AH-64A Apache.

Od 1982 do 1994 r. wyprodukowano łącznie 821 maszyn seryjnych dla US Army oraz 104 egzemplarze przeznaczone na eksport. Po raz pierwszy bojowo użyto AH-64 podczas operacji Just Cause w Panamie. W 1991 r. w wojnie z Irakiem (operacja Pustynna Burza) śmigłowce typu Apache zniszczyły około 500 pojazdów opancerzonych i czołgów przeciwnika potwierdzając tym faktem swą bojową skuteczność.

AH-64A Apache jest dwusilnikowym śmigłowcem

szturmowym w klasycznym układzie z jednym wirnikiem nośnym i śmigłem ogonowym. Kadłub o konstrukcji półskorupowej wykonany ze stopów aluminium. Wirnik nośny - czterołopatowy ze skośnymi końcówkami. Podwozie stałe trójpodporowe. Zespół napędowy tworzą dwa silniki turbinowe typu General Electric T700-GE-701 o mocy 1248 kW każdy. Załogę śmigłowca stanowią dwie osoby: pilot-strzelec (z przodu) i pilot (z tyłu). Uzbrojenie stałe to jedno działko M-230 kal. 30 mm z zapasem amunicji 1200 szt. Uzbrojenie wymienne przenoszone jest na podskrzydłowych belkach. Stanowią je kierowane pociski rakietowe AGM-114A Hellfire i zasobniki nie kierowanych pocisków FFAR.

Model został opracowany w skali 1:33. Trzeba go zaliczyć do dość trudnych i

2 - MAŁY MODELARZ 10/11 - 1995 r.