CCF20101206040

I

Określenie głębokości i rozstawy

Wyznaczenie wielkości rozstawy rozpoczyna ustalenie głębokości drenowania, w myśl zasad zawartych w rozdziale 1.3.3. z ewentualnym uwzględnieniem potrzeb zastosowania zabiegów agromelioracyjnych. Głębokość drenowania ogranicza miąższość warstwy podglebia i jej wpływu na wartość średniej ważonej rozstawy w profilu.

Sposób postępowania przy ustalaniu rozstawy można prześledzić analizując tabelę 7.2.

Tabela 7.1.

Wyniki analizy mechanicznej i chemicznej dla części obiektu Grabów

Nr sondy	Głębokość pobrania jem]	Nazwa utworu	Procentowy udział cząstek o średnicy [mm]				Zawartość 1%)
			1,040,1	0,1+0,05	0,05+0,02	<0,02	F02O3	CaCOj
7	0-30	gs	41	6	9	44	1,3	3,0
	30-50	gc	27	3	15	55	5,2	-
	50-120	gsp	21	4	30	45	2,3	-

Tabela 7.2.

Obliczenie rozstawy drenowania dla części obiektu Grabów

Son da	Warstwa M	Zawartość części spławial-nych +1/3 pyłu drobnego (•/•]	Rozstawa dla warstwy |m]	Poprawki				Rozstawa* korygo- wana [m]	Rozstawa średnia dl* profilu M	Poprawki				Rozsuwa U
				Fe? Oj		CaCO,				opad		spadek		obli czona	pny- jęU
				i%]	M	[•41	M			1*1	M	1*]	|m]	M	[m]
7	0-0,30	47	13,0	-	-	+5	0.65	13,65
	0,30-0,50	60	11,0	-10	-1,1	-	-	9,90	11*4?	+10	1.16	-	-	13,76	14
	0,50-0,95	55	11,75	-		-	-	11,75

13,65-0,30- 0,15+ 9.90-0,20 0,40+11,75 -0.45 • 0,725 _ 5,24 0,30 0,15 + 0,20-0,40 + 0,45 • 0,725    0,45

Rozplanowanie sieci drenarskiej

Na wstępie należy podjąć decyzje o ewentualnych wyłączeniach z drenowania fragmentów powierzchni obiektu. Wyłączenia takie mogą wynikać z ich położenia poza wododziałami obiektu, z uwarunkowań glebowych, użytkowania lub przewidywanych realizacji budowlanych. Należy również przeanalizować możliwość lokalizacji zbiornika do gromadzenia wód drenarskich. Przeważnie, zwłaszcza w środkowej Polsce, trudno znaleźć takie naturalne ukształtowanie terenu nie chronione przyrodniczo i możliwe do wyłączenia lub zmiany użytkowania, które można adaptować bez większych prac ziemnych na każdym obiekcie drenarskim. Jednak dla celów poznawczych w projekcie studenckim trzeba wyznaczyć miejsce na zbiornik w najniższej partii terenu. Granicę obszaru zbiornika, jak i jego otoczenie wyznaczy warstwica wyższa o jeden metr od rzędnej przewidywanego maksymalnego napełnienia. Będzie to równocześnie granica obszaru drenowanego.

Rozplanowanie sieci drenarskiej rozpoczyna się od szkicowego wyznaczania kierunków przebiegu sączków oraz przybliżonego umiejscowienia tras zbieraczy. Wynika to z ukształtowania i spadków terenu. Na początku najlepiej wyznaczyć powierzchnię o spadkach mniejszych od 10%o. Na mapach w skali 1:2000 będą to takie obszary, gdzie warstwice o różnicy wysokości 1 m znajdują się w odległości większej niż 100 m, czyli 5 cm na planie. Na tych terenach będzie obowiązywał układ podłużny, czyli trasy sączków powinny być zbliżone do prostopadłych lub prostopadłe do warstwie. Na pozostałym obszarze o spadkach do 20%o i rozległych stokach obowiązują układy skośne a przy spadkach większych w zakosy, ale tylko wówczas gdy nie ma możliwości usytuowania zbieraczy o spadkach mniejszych od 20%o dla zbieraczy <(> 12,5 i 15%o dla zbieraczy 4> 15 i 4>17,5 oraz 10%o dla 4> 20.

W zamieszczonym w skrypcie przykładzie rozplanowania sieci drenarskiej zaprezentowano omawiane tu zróżnicowane układy sączków.

Uwzględniając pozostałe zasady, podane w rozdziale 3, wyznaczono trasy zbieraczy, które umiejscowiono w lokalnych dolinach bądź tak, aby zbierały sączki przy rowie na krawędzi doliny lub przy drodze.

Zbieracz „a” biegnący wzdłuż drogi w dziale 6 chroniony jest przed zarastaniem sączkiem ochronnym. Lokalne wododziały, dopuszczalne długości sączków i rowy wyznaczają działy drenarskie, którymi są zespoły sączków i zbieraczy zakończone wylotami drenarskimi umiejscowionymi w skarpach rowów.

Po szkicowym rozplanowaniu sieci nanosi się na plan ostateczny rysunek rozmieszczenia sączków i zbieraczy zgodnie z określoną wcześniej rozstawą drenów.

A '

81