CCF20101206018

Rys. 2.3. Nomogramy do wyznaczania rozstawy drenów (L) o średnicy 20 cm wg formuły Hooghoudta (Eggelsmann, 1973)

Równanie Hooghoudta stosowane jest (rys. 2.4.) gdy:

-    profil glebowy jest jednorodny i można przyjąć taką samą wartość współczynnika filtracji gleby nad i pod drenami (rys. 2.4a),

-    dren umieszcza się na granicy dwóch ośrodków gruntowych o zróżnicowanej przepuszczalności (rys. 2.4b),

-    utwór glebowy różnicuje się powyżej posadowienia drenów (rys. 2.4.c).

Równania tego nie stosuje się wówczas gdy dreny umieszczane są w ośrodku glebowym, którego miąższość jest większa od głębokości założenia drenów a pod nią znajduje się druga warstwa o zdecydowanie różnym współczynniku filtracji (rys. 2.4d).

Określenie rozstawy w takich bardziej skomplikowanych warunkach hydraulicznych (rys.

2.4d i rys. 2.5.) przy D<—L można przeprowadzić przy pomocy szerzej ujmującego zagadnienie równania Ernsta:

(4)

, d_v    pL²    pL Ctd₀

kj 8(k₁d₁+k₂D₂) jik, U

gdzie:

L, p, ki, k₂, h - jak poprzednio,

d_v - efektywna miąższość warstwy gleby obejmująca pionowy dopływ wody do drenu liczona

od krzywej depresji w środku rozstawy do poziomu dna drenu [m],

di - obliczeniowa miąższość pierwszej warstwy gleby równa 0,5 h + d o, [m],

do - efektywna miąższość warstwy gleby obejmująca radialny dopływ wody do drenu równa

miąższości pierwszej warstwy pod drenem [m],

D₂ - miąższość drugiej warstwy [m],

U = n r - obwód zwilżony drenu [m], a - współczynnik korygujący, zależny od stosunku współczynników przepuszczalności

, ■ • °2 oraz stosunku miąższości —=• .

^d0

37