CCF20101219006 (3)

Na rys. 1.7 przedstawiono zasadę akcji i reakcji (trzecie prawo dynamiki Newtona) określającą wzajemne oddziaływanie brył sztywnych.

Rys. 1.7 Zasada akcji i reakcji

Aksjomat^. Jeżeli ciało I działa na ciało II siłą P_{, to ciało II oddziałuje na ciało I taką samą, co do modułu i kierunku siłą — P_], zwróconą przeciwnie

2.8 Rodzaje więzów)

W statyce często rozpatrujemy równowagę brył nieswobodnych, tzn. takich, które nie mogą zajmować dowolnego miejsca w przestrzeni. Swobodę takich brył ograniczają połączenia z innymi bryłami. Połączenia te nazywamy więzami.

Aksjomat^. Każde ciało nieswobodne możemy uważać za swobodne, jeżeli zamiast wiązów pFZyfózymy do niego reakcje wywołane przez te wiązy.

Należy pamiętać, że jeżeli oswobodzimy określoną bryłę układu, to należy rozpatrywać tylko układ sił czynnych przyłożony do tej bryły, oraz układ reakcji, to jest sił, z jakimi więzy (to znaczy sąsiednie bryły) oddziałują na daną bryłę.

Poniżej przedstawiono podział więzów na grupy, a na rysunkach sposób zastępowania ich siłami reakcji.

1.2.8.1 Więzy o jednej niewiadomej podporowej

• Cięgna. Prosta działania reakcji (Sj, ^) jest znana i pokrywa się z kierunkiem cięgna (rys. 1.8). Przykładem tego rodzaju więzów są liny, łańcuchy, pręty.

Rys. 1.8 Reakcje więzów cięgien.

• Podpory gładkie. Prosta działania reakcji R jest prostopadła do powierzchni podparcia (rys. 1.9). Przykładem tego rodzaju więzów jest idealnie gładka powierzchnia.

- 12-