£1
AE,
AE,
AE,
co
O)
<D
c
0)
(3
h
10
a b c
V1
''o
v3
v2
v0
Rys. 6.1. Schemat przejść elektronowych, oscy lacyjnych i rotacyjnych w cząsteczce dwuatomo wej; E — poziomy elektronowe, v — poziomy oscylacyjne, / — poziomy rotacyjne, a — przej ścia elektronowe, b — przejścia oscylacyjne, c — przejścia rotacyjne
Widmo oscylacyjne, a właściwie oscylacyjno-rotacyjne, jest przedmiotem badań spektrofotometrii w podczerwieni i spektroskopii Ramana.
3) Wzbudzenie elektronów jest wywołane promieniowaniem elektromagnetycznym o energii rzędu 400 kJ • mol-1. Jest to promieniowanie z zakresu UV-Vis, a także bliskiej podczerwieni (NIR). Efektem absorpcji tego promieniowania jest elektronowe widmo absorpcyjne, które jest przedmiotem badań spektrofotometrii UV-Vis.
Schemat przejść rotacyjnych, oscylacyjnych i elektronowych w cząsteczce dwuato-mowej przedstawiono na rys. 6.1.
Spektrofotometria w zakresie nadfioletu (ang. ultra-violet — UV) i promieniowania widzialnego (ang. visible — Vis), czyli spektrofotometria UV-Vis jest jedną z najstarszych metod instrumentalnych w analizie chemicznej. Przedmiotem badań są widma elektronowe. Przejściami elektronowymi między stanami energetycznymi rządzą tzw. reguły wyboru. Reguł tych jest kilka, a za podstawowe można uznać następujące:
1) Aby nastąpiła absorpcja promieniowania, muszą istnieć takie dwa stany kwantowe cząsteczki 4>m i <A,, których różnica energii odpowiada energii hv promieniowania padającego:
En - Em =hv = AE (6.3)
2) Absorpcja promieniowania musi być związana ze zmianą momentu dipolowego cząsteczki jz. W sposób ilościowy warunek ten opisuje tzw. moment przejścia Rnm mię-
/pimlnic z poprzednim warunkiem, fotonu:
iu|/iiv i/',,, — elektronowe funkcje falowe, opisujące stany, między którymi zachodzi
pi zejście elektronów, /z — moment dipolowy cząsteczki, dr — element objętości.
IM /.cjście elektronowe dozwolone jest wtedy, gdy Rnm ^ 0.
l*i zejścia spełniające reguły wyboru noszą nazwę przejść dozwolonych, a niespełnia-|i|i e icguł wyboru — przejść wzbronionych. Miarą intensywności pasma absorpcji jest "włość molowego współczynnika absorpcji emax przy długości fali w maksimum ab-Miipcji A.max. Wartość emax jest miarą prawdopodobieństwa przejścia i dla przejść wzbronionych s przyjmuje małe wartości (rzędu kilku dm3 • mol-1 • cm-1), a dla przejść do-wolonych wartości duże do 1,5 • 105 dm3 • mol-1 • cm-1.
I) W związkach organicznych. Absorpcja promieniowania w zakresie UV-Vis jest /wiązana z przejściami elektronów walencyjnych (elektrony <5 i n) oraz elektronów wolnych par elektronowych (elektrony n). W cząsteczkach związków organicznych występują następujące orbitale molekularne:
• orbitale wiążące er, n
• orbitale niewiążące n,
• orbitale anty wiążące a*,n*.
Kolejność poziomów energetycznych poszczególnych orbitali i możliwości przejść I>1/odstawiono na rys. 6.2. Typowe chromofory i odpowiadające im przejścia elektronowe przedstawiono w tablicy 6.1.
<f antywiążący | ||||
E? q5 c 0 | ||||
w> 0 1 llys. 6.2. Kolejność poziomów energetycznych po-N/e/cgólnych orbitali i możliwości przejść elektro-nowych - |
- n wiążący - a wiążący |
Wzbudzenie elektronowe następuje wówczas, gdy w wyniku absorpcji promieniowania zachodzi przeniesienie elektronu z orbitalu o niższej energii na wolny orbital o energii wyższej.
2) W kompleksach metali //-elektronowych. Widma elektronowe kompleksów me-Inli przejściowych mogą być wynikiem przejść elektronowych, w których uczestniczą elektrony d. Widma te rozciągają się od obszaru bliskiego nadfioletu poprzez obszar widzialny aż do bliskiej podczerwieni. Naturę tych przejść elektronowych, warunkujących