W takim przypadku, w celu ograniczenia oddziaływania poszczególnych uziomów składowych powinny one być umieszczone w odległości ok. 1,5 krotnej długości uziomu pionowego.
Po wykonaniu obliczeń i zaprojektowaniu uziomu należy sprawdzić, czy spełnia on wymagania wynikające z innych funkcji roboczych lub ochronnych.
W normach ochrony odgromowej stwierdzono, że wartości wypadkowe uziemień (obliczone, zmierzone mostkiem do pomiaru uziemień lub metodą techniczną) powinny być możliwie najmniejsze i nie przekraczać wartości podanych w tabeli 36.
W przypadku obiektów zagrożonych pożarem lub wybuchem [N-24] wartości rezystancji przedstawione w tabeli 36 należy wyznaczyć teoretycznie lub zmierzyć mostkiem udarowym.
Oczywistym jest fakt, że pomiary wartości rezystancji uziomu można wykonać podczas prac budowlanych oraz po ich zakończeniu. Wyniki pomiarów powinny zweryfikować wstępne teoretyczne założenia projektowe.
Przed przystąpieniem do wyznaczania wartości rezystancji układu uziomowego należy posiadać informacje o rezystywności gruntu, w którym projektowany uziom będzie umieszczony. Tworząc system uziomowy należy również uwzględnić wymogi, jakie nakładają na uziom inne zalecenia i funkcje, jakie powinien on spełnić.
W przypadku obiektów budowlanych zalecanym rozwiązaniem jest zastosowanie uziomu fundamentowego lub poziomego uziomu otokowego [N-39].
W takim przypadku rezystancję uziomu można wyznaczyć z jednej z zależności podanych w tabelach 40 i 41.
W przypadku prostych uziomów poziomych lub pionowych istnieją również możliwości obliczenia ich rezystancji, jeśli dostępne są:
rezystywność gruntu, w którym będzie umieszczony uziom,
- wymiary geometryczne uziomu oraz sposób jego ułożenia w gruncie.
W tabeli 42 zebrano najczęściej stosowane wzory do określania wartości rezystancji prostych uziomów pionowych i poziomych.
Przedstawione dotychczas wzoiy określające rezystancje uziemień umożliwiają wyznaczanie tzw. rezystancji statycznej uziomów. Jest to wartość, której określenie jest wymagane w przepadku ochrony podstawowej.
W przypadku projektowania ochrony obostrzonej lub specjalnej możliwe jest wyznaczanie rezystancji uziomu przy pomocy zależności określających rezystancję statyczną, ale długość obliczeniowa nie może przekraczać 35 m dla rezystywności gruntu < 500 £2m i 60 m dla rezystancji większej niż 500 Ś2m.
W rozległym układzie uziomowym, w którym płyną prądy piorunowe o krótkich czasów narastania czoła, zaczynają dominować zjawiska falowe i tylko ograniczona część uziomu bierze udział w odprowadzaniu prądu piorunowego. W takich warunkach wyznaczając rezystancję układu uziomowego, należy postępować analogicznie jak w przypadku analizy linii długich.
68
T
1'abela 40. Zależności określające wartości rezystancji prostych uziomów
Ogólny widok uziomu
Zależność
Uziom w kształcie kwadratu
gdzie:
A = ^ln-5’53^
2 rd.
hd
R = | |||
n“ a r | |||
[4S . |
S = l2; / = |
z. |
rf r = — |
V 71 |
4 ’ |
2 |
L- sumaryczna długość wszystkich elementów układu
widok z góry
S - powierzchnia wyznaczona przez skrajne krawędzie uziomu
Uziom pierścieniowy
P j |
mmmmmm, |
h | |
2r ✓'■''ZTjj |
R =
2 P
3 D
R =
2P_ ni)
R =
Uziom w kształcie prostokąta
R = -
r widok z boku
widok z góry
2-n-L
B = 5,81 dla /,//2= 1.5 6 = 6,42 dla /,//2 = 2 B = 8,17 dla /,//2 = 3 B= 10,4 dla 1,112 = 4 gdzie: i = 2(1, + Id
-ln
HL? hd
i? = 0,443-—= +—
L
gdzie: L - sumaryczna długość wszystkich przewodów,
S = AB
k = 0,5 - 0,7,
k = 0,5 dla gęstej sieci wewnętrznych połączeń
'mmmmmi:, mi.* |
mmmmmm |
h r |
<z
R = 0,125^ 1+—-— rl. 2,5h + r
dla h > 3,2r