image 082

82 Szyki antenowe liniowe i planarne

kilkanaście źródeł promieniujących. W takim przypadku możemy znaleźć przybliżone położenie listków bocznych (maksimów (5.8)) zakładając słabą zmienność mianownika (5.8). Oznacza to, że będziemy poszukiwać takich 0, dla których licznik (5.8) osiągnie ekstremum. Rozwiązanie tak postawionego zadania przyjmuje postać:

9bmax = arccos    ^± ^r^]}    (5.17)

gdzie i = 1,2,...

W wielu zastosowaniach istotne znaczenie ma położenie i poziom pierwszego listka bocznego. Jeśli założymy, że szyk zawiera znaczną liczbę źródeł promieniujących zasilanych synfazowo, to dla kątów 0 & 7r/2 możemy aprok-symować funkcję sin $/2w mianowniku (5.8) jej argumentem. W takim przypadku mnożnik anteny wyniesie:

^    (5.18)

Zależność (5.18) jest funkcją typu sina;/x, dla której znamy zarówno położenie pierwszego minimum (x ~ 37r/2) jak i wartość tej funkcji (« 2/37r). Korzystając z (5.1) możemy oszacować położenie pierwszego listka bocznego:

N    3

—(kdcosOfti + a) = ±-n    (5.19)

Z    z

czyli

0/61 = arccos |^[-a ± ^tt] j    (5.20)

oraz jego wartość (w mierze decybelowej):

A_M = 201og(|-) = —13,46 di?    (5.21)

Należy podkreślić, że tak wysoki poziom pierwszego listka bocznego jest nie do zaakceptowania w wielu zastosowaniach, co ogranicza praktyczne znaczenie szyków o równomiernym rozkładzie amplitud źródeł promieniujących, rozłożonych równomiernie w przestrzeni. Jednym z najczęściej stosowanych rozwiązań obniżających poziom listków bocznych jest zastosowanie różnych amplitud pobudzających dla poszczególnych źródeł promieniujących. Zagadnienie to będzie dokładniej omówione w rozdziale 5.3.

W odniesieniu do liczby listków bocznych stwierdzamy, że zależy ona od ilości źródeł promieniowania zastosowanych w szyku. W przypadku gdy a = 0 oraz d/X < 1 liczba listków bocznych wynosi N — 2.