strumień magnetyczny. Zwiększenie strumienia w obwodzie wzbudzenia jest realizowane przez zwiększenie w nim prądu, czyli zwarcie R->. Rezystancja rozrusznika musi być tak dobrana aby prąd rozruchu nie byt zbyt duży i moment rozruchowy zbyt maty żeby rozruch nie trwał zbyt dtugo
M» - M. = J — (6)
dt
Przy lekkim rozruchu z małym obciążeniem M. * 0 i niewielkiej bezwładności J, wystarczy moment rozruchowy nominalny. Przy ciężkim rozruchu rozrusznik musi być tak dobrany aby moment M< <« (1,5 + 3)M*.
W rzeczywistych rozwiązaniach jako rozrusznik stosuje się rezystor wielostopniowy w którym zmiana rezystancji następuje skokowo, a po przejściu do ostatniego stopnia obwód zostaje zwarty. Skokowa zmiana rezystancji powoduje też skokową zmianę prądu lecz obciążenie i bezwładność wirnika powodują, że prędkość wzrasta płynnie.
Rys. 2. Prąd rozruchowy i prędkość przy rozruch silnika z rozrusznikiem.
b) Silnik szeregowy
Właściwości ruchowe silnika szeregowego wynikają z szeregowego połączenia jego uzwojeń, w których prądy /, = /» = / są równe prądowi pobieranemu z sieci. Wynika stąd, że strumień zależy od prądu obciążenia. Przy małych nasyceniach obwodu strumień jest liniową
funkcją prądu:
O = cl (7)
W silniku szeregowym do rozruchu służy opornik R„ ograniczający prąd rozruchowy do wartości nie przekraczającej 2In przez co moment rozruchowy przy nasyconym obwodzie magnetycznym:
M, = dJ (8)
osiąga czterokrotną wartość momentu znamionowego. W miarę zmniejszania rezystancji R*, prędkość obrotowa rośnie aż do momentu osiągnięcia przez silnik stanu ustalonego.
Rys. 3. Charakterystyka mechaniczna silnika szeregowego.
2