CCF20120401006

nia życzliwości i pokornego obcowania z Bogiem twoim?”¹ A Henry David Thoreau stwierdził: „Wszystkie nasze wynalazki są jedynie ulepszonymi środkami wiodącymi do wcale nie lepszego celu."

~"Kźfógłbym niemal bez końca mnożyć cytaty, gdyż mądrość wieków i myślicieli nie jest ograniczona czasem ani przestrzenią. Możemy dodać do tej listy Konfucjusza, Izajasza, Jezusa, Mahometa, Buddę, Szekspira, Spinozę i i wielu innych. Wszyscy mówią to samot nie ma ucieczki' przed sobą^Ludzki dylemat pozostaje wciąż Jen sam i złudzeniem jest wierzyć, iż przyszłość zdezaktualizuje i to, co od dawna wiemy o nas samych, lecz o czym wygod-ńie jest nam zapominać.

Czy przypominanie jest pożyteczne? Słowa mędrców mogą nas uspokoić i pocieszyć. Dają nadzieję i wyzwolenie z szału szybkości i ambicji. Powiedziałbym więc, że bardzo pożyteczne. Powstały one jednak w odległej od nas kulturze i czasie. Ich rady są tak abstrakcyjne, że trudno jest zrozumieć, jak możemy stworzyć z nich praktyczną i spójną instrukcję. W niektórych częściach świata islamskiego przykazania Mahometa traktuje się jako nakazy dotyczące życia codziennego. Są też chrześcijanie i żydzi, którzy przestrzegają Prawa co do joty. Jednak dla wielu z nas, żyjących w czasach ogromnych zmian, zwłaszcza technologicznych, wszelkiego rodzaju fundamentalizm wydaje się pusty. Mamy problemy i pytania, o których Mahomet, Jezus, Hilel, Sokrates i Micheasz nie mówili i nie mogli mówić.

Weźmy prosty, lecz jasny przykład. Niedawno na-_r ukowcom w Szkocji udało się sklonować owcę. Inny ze- ; spół naukowców z Ameryki sklonował małpę i krowę. Pewien licealista amerykański, chcąc uzyskać lepszą oce-J nę, utrzymywał, że sklonował żabę. Możemy oczekiwać

w najbliższym czasie, że klonowanie ludzi także stanie uli; faktem. Myślę, że można stwierdzić, iż mamy tu do czynienia z autentycznym problemem XXI wieku. Byłoby ciekawie pospekulować, co Jezus lub Budda powiedzieliby na temat takiego udoskonalenia ludzkiej reprodukcji. Musimy jednak rozstrzygnąć ten problem bez ich pomocy. Jak to zrobimy? Gdzie udamy się po radę? Jak powinniśmy wykorzystać tę technologię? I kto zna odpowiedź, którą będziemy mogli zaakceptować?

Oto odpowiedź, którą, jak sądzę, wszyscy poza dekon-Nlmkcjonistami uznają za nie do przyjęcia: klonowanie ludzi otwiera całkowicie nowe możliwości w dziedzinie „ludzkich części zamiennych”. Polegałoby to na tym, że za każdym razem, kiedy rodziłby się nowy człowiek, produkowano by jego klon. Klon byłby przechowywany w specjalnym, zamkniętym, dobrze strzeżonym miejscu, tak by liostarczał części zamiennych pierwowzorowi w przypadku takiej potrzeby. Jeżeli w którymś momencie swego życia oryginał straciłby nerkę lub płuco, po prostu brałoby się potrzebny organ z klonu. Czy dostrzegacie tu jakiś problem? No cóż, oczywiście, będziecie protestować, że klon przecież też jest prawdziwą istotą ludzką. Owszem, tak byłoby, gdybyśmy zdefiniowali klon jako istotę ludzką. Nie ma nic nowego w tym, że istoty ludzkie definiują inne Istoty ludzkie jako nieludzi. We wszystkich przypadkach ludobójstwa tak właśnie się postępuje. Goebbels wyjaśnił, jak się załatwia takie sprawy. W naszych czasach Marvin Minsky i inni pracujący nad sztuczną inteligencją przepowiedzieli entuzjastycznie, że ludzie staną się jedynie zabawkami w rękach swoich komputerów, a zatem definicja wartości i zdolności człowieka zmieni się. Nigdy wcześniej uie mieliśmy klonów. Kto nam zapewni, że nie użyjemy Ich w przedstawiony powyżej sposób?

Mam nadzieję, że myślicie, iż taka propozycja to po prostu kiepski żart, i że jakikolwiek tego typu pomysł,

19

1

Tekst wedtug Biblii Tysiąclecia, Mi 6, 8 (przyp. tłum.).