- stal wytrzymałości, np. stal niskowęglowa w strukturze martenzytycznej utwardzona wydzieleniowo, tzw. stal typu „maraging”.
DREWNO
W technice mianem drewna określa się surowiec otrzymany ze ściętych drzew i ukształtowany na obróbkę na odpowiednie asortymenty.
Drewno jest tworzywem o budowie komórkowej, przy czym ścianki komórek zbudowane są z substancji drzewnej, a wnętrza ich wypełnia zmienna ilość powietrza i wody.
Zależnie od gatunku, porowatość drewna waha się od 10% do 90%. Ma ona istotny wpływ na właściwości fizyczne i mechaniczne drewna.
Skład fizyczny: w przekroju poprzecznym każdego pnia drzewnego można wyróżnić:
- korę -łyko -miazgę
- właściwe drewno składające się z bieli i twardzieli lub bieli, rdzeń.
Miazga stanowi tkankę namnażającą się z wytwarzaniem w kierunku zewnętrznym łyka, a w kierunku wewnętrznym drewna właściwego.
Najwartościowszą część pnia stanowią biel i twardziel zawierające:
- żywicę
- garbniki
- olejki eteryczne, decydujące trwałości drewna.
Charakterystyczną cechą drewna jest koncentryczny przyrost masy drzewnej w cyklach rocznych, co decyduje o jakości i wyglądzie drewna.
Słoje roczne są szczególnie widoczne w drewnie iglastym.
Pod względem chemicznym drewno składa się z:
- celulozy (błonnika)
- ligniny (drzewnika)
18