W każdym przypadku, energia uzyskana przez przejście elektronu na orbilal wiążący jest mniejsza od jego przeniesienia na odpowiedni orbital antywiążący.
orbitale
a) N?
czkowe
f/OOi
i \\
b) 02 |
C) ł'2 |
orbitale orbitale |
orbitale orbitale |
cząste- atomowe |
atomowe cząste |
czkowe |
czkowe |
J O Y( |
Ci*2px r°^\ |
/ ' 'f2py*7i |
fJK tfLJl ;dSXSh\ |
ep
2p
\^2pu3lŻpz,1
HjJKEKi)' -<MtXEH
\ l
\ a2P>: / 1—(t§—'
żp
MMM>*
a'2s —»
2s / \ 2s
-®-\ d2s MH>-w(g)—>
d*2s
t \
“€K Ó2s T~®~ 03
ć*2s
r®-\
i \
C>2S j~®~ ''--/
Rys 6. Schemat orbitali cząsteczkowych posiadających orbitale a i 11.
Na schematach rys.5 i 6 różnicę zaznaczeno w ten sposób ,że orbitale wiążące znajdują się powyżej poziom energetyczny orbitali atomowych, natomiast antywiążące poniżej .
Na rys.6. pokazano wiązania w cząsteczkach dwuatomowych azotu, tlenu oraz fluoru w których oprócz orbitali s występują orbitale p.
Wszystkie atomy tworzące cząsteczki przenoszą swoje elektrony z orbitalu 2s na orbitale o2s wiążący i g*2s antywiążący.
W przypadku azotu ,rys 6a pozostałe 3-y elektrony orbitali walencyjnych rozmieszczone są na 3-ch orbitalach 2p zgodnie z regułą Hunda po jednym elektronie na każdym orbitalu.
(Reguła Hunda - elektrony tak obsadzają równo cenne orbitale o takim samym poziomie energetycznym aby osiągnąć jak największą ilość nie sparowanych elektronów ),
Orbitale atomowe 2px tworzą wiązanie a2px i antywiązanie cr*2px . Elektrony ulokowane są na orbitalu wiążącym, a antywiążący jest pusty.
Orbitale atomowe 2px i 2pz tworzą orbitale cząsteczkowe typu-7i -typu 7t2pN i 7i2pz o poziomie energetycznym wyższym niż cr2px . Które są obsadzone przez pozostałe 4-y elektrony z orbitali 2p atomów . Orbitale antywiążące 7i*2pv i 7t*2pz są puste.
Tlen - rys ób.Na orbitalach atomowych 2p znajduje się w sumie 8- m elektronów. Sześć z nich rozmieszone są po dwa na orbitalach a2px, 7t2pv i 7t2pz. Pozostałe dwa . zgodnie z regułą Munda przeniesione są na orbitale antywiążące Tc*2py i 7t2pz. Obecność dwóch nie sparowanych
25