26.2 Punkty izoelektryczne 993
By przekonać się, jak używać równania Hendersona-Hasselbalcha, obliczmy, jakie formy istnieją w roztworze alaniny o pH = 9,00. Zgodnie z tab. 26.1, protonowana forma alaniny [+H3NCH(CH3)COOH] jest słabym kwasem o pifai = 2,34, a obojętna (jon obojnaczy, czyli zwitterjon) forma alaniny [+H3NCH(CH3)COO-] ma pKa2 = 9,69.
+ II + II
H3NCHCOH + H20 ;=* HgNCHCO- + HgO+ pKal = 2,34 CH3 ch3
O
H2NCHCO- + H30+ pAa2 = 9,69 CH3
O
H..NCHCO- + H20
I
ch3
Ponieważ pH naszego roztworu jest znacznie bliższe P-Kai niż p-Ka2, do obliczeń użyjemy pifa2- Z równania Hendersona-Hasselbalcha otrzymujemy:
rA-l
logyry-y = pH - pKa = 9,00 - 9,69 = -0,69 [HAJ
Więc
[A-
Rys. 26.2 Krzywa miareczkowania dla alaniny wykreślona na podstawie równania Hendersona-Hasselbalcha. Każde z dwóch ramion krzywej obliczono niezależnie. Przy pH < 1, alanina jest całkowicie protonowana; przy pH = 2,34, alanina jest mieszaniną w stosunku 50:50 formy protonowanej i obojętnej; przy pH = 5,00 alanina jest całkowicie obojętna; przy pH = 9,69 alanina jest mieszaniną w stosunku 50:50 form
[HA]
Ponadto wiemy, że
= antylog(—0,69) = 0,20
[A-] = (0,20) [HA]
[A ] + [HA] = 1,00 mol/dm3
Zatem mamy układ dwóch równań, których rozwiązanie to: [HA] = 0,83 i [A-] = 0,17. Inaczej mówiąc, przy pH = 9,00 i stężeniu 1,00 mol/dm3, 83% cząsteczek alaniny jest w formie obojętnej (zwitterjonowej), a 17% w formie zdepro-tonowanej. Podobnych obliczeń można dokonać dla dowolnych wartości pH, co w wyniku daje krzywą miareczkowania przedstawioną na rys. 26.2.
O O
+ II II
HsNCHCO" + H;NCHCCr
o o
+ II + II
H3NCHCOH + HsNCHCO"
I I
ch3 ch3
ch3
ch3